کسبه جزء، در قانون تجارت تعریف نشده است. لیکن، چنین بیان شده است که کسبه‌ی جزء نیز، مفهوماً تاجر است. چراکه ماده 6 قانون تجارت، هر تاجری را مشمول تکلیف داشتن دفاتر دانسته است و بعد از آن کسبه جزء را از این تکلیف به عنوان «استثناء» خارج کرده است.[۱] در تعریف دیگری از کسبه‌ی جزء، چنین بیان شده است:«فروشندگان کالاهای محقر در سطوح بسیار محدود؛ مانند فروشندگان دوره گرد و یا صاحبان غرفه‌ها در بازارچه‌های موضعی».[۲]

مواد مرتبط

منابع

  1. رسول ملکوتی. حقوق تجارت 1 (شناسایی تاجر معاملات نام و علائم تجاری). چاپ 1. مجد، 1398.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6670348
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. وسیط در ترمینولوژی حقوق. چاپ 3. گنج دانش، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6670356