توجه دعوی

توجه دعوا مهم‌ترین معیار برای تعیین خواندهٔ صحیح یک دعواست. توجه دعوا از احکام وضعی است و حاوی تمام خصوصیات این احکام است. ازاین‌رو، علم و عمد و بلوغ و عقل و رشد خوانده در توجه دعوا به او بی‌تأثیر است. توجه دعوا از دفاع و جواب‌گویی از دعوا متفاوت است و هر کدام تابع احکام جداگانه‌ای هستند. امکان دفاع از ماهیت دعوا و نیز امکان اجرای حکم محکومیت دو رکن اصلی برای توجه دعوا به خوانده است. با وجود این قاعده، توجه دعوا دارای مفهومی مجمل است و ضوابطی لازم است تا به این معیار کلی عینیت بخشند. انتخاب قانون‌گذار، اصیل بودن، شخصیت، ذی نفعی (امکان تضرر)، رابطهٔ حقوقی، عین بودن خواسته، توان خوانده، تجزیه‌ناپذیری دعوا و لزوم ثبوت رکن دعوا ضوابطی‌اند که به نحو ایجابی و سلبی معیار توجه دعوا را توجیه و تشریح می‌کنند.