ماده ۱۴۳ قانون تجارت

نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۷ توسط فاطمه امیدی (بحث | مشارکت‌ها) (removed Category:شرکت سهامی غیر مختلط; added Category:شرکت مختلط غیرسهامی using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۱۴۳ قانون تجارت: هر یک از شرکاء با مسئولیت محدود که اسمش جزء اسم شرکت باشد در مقابل طلبکاران شرکت شریک ضامن محسوب خواهد شد. هر قراری که برخلاف این ترتیب بین شرکاء داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث بی اثر است.

توضیح واژگان

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مفهوم مخالف ماده ۱۴۳ قانون تجارت، این است که اگر شرکا، تراضی نمایند که نام شریک با مسئولیت محدود، به دنبال اسم شرکت قید گردد؛ اما ضمان و مسئولیت وی، در برابر بستانکاران منتفی بوده و نتوان او را مسئولیت تأدیه کلیه دیون شرکت دانست؛ چنین توافقی، فقط در روابط میان اعضای شرکت معتبر است. بدین ترتیب شریک مزبور، در صورت مراجعه طلبکار، باید بدهی شرکت را تسویه نماید و سپس جهت مطالبه مبلغ مزبور از شرکا، به توافقی که بین خود مقرر نموده‌اند؛ استناد نماید.[۲]

منابع

  1. ماده ۱۴۱ قانون تجارت
  2. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2477268