اهلیت تمتع

نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۵ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «به استحقاق شخص جهت برخورداری از حق، اهلیت تمتع گویند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

به استحقاق شخص جهت برخورداری از حق، اهلیت تمتع گویند. [۱] به عبارت دیگر، اهلیت تمتع، توانایی مدنظر قانونگذار، جهت برخورداری از حق است. [۲]

منابع

  1. علی علی آبادی. ایجاد و سقوط تعهدات ناشی از عقد در حقوق اسلامی. چاپ 2. دانش پذیر، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1131248
  2. موسی پاشابنیاد. داوری (کلیات داوری، شرایط قانونی و محدودیت های داوری، حل تعارض در داوری های تجاری بین المللی). چاپ 2. نگاه بینه، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5086016