اصل تناسب جرم و مجازات
اصل تناسب مجازات یکی از مهمترین اصول حقوقی است که با هدف حمایت از افراد در مقابل رفتارهای ظالمانه و خلاف حقوق بشر اعمال میشود. این اصل در قواعد بینالمللی و منطقهای حقوق بشر تثبیت و از آنجا به قوانین کیفری کشورها راه یافته است. محتوا و درونمایه اصل تناسب مجازات، این است که در تعیین و اعمال مجازات، حقوق و آزادیهای افراد تنها باید تا حدی محدود شود که دستیابی به هدف مجازات آن را ایجاب نماید. به دیگر بیان، واکنش و پاسخ به مجرم نه به شکل اعمال مجازاتی مشابه و همانند عمل وی، بلکه به صورت تعیین و اعمال مجازاتی است که با جرم ارتکابی متناسب باشد. بدین ترتیب، بین میزان شدت و سنگینی مجازات با شدت و وخامت ضرری که از رفتار مرتکب متوجه جامعه میشود، تناسب وجود داشته باشد. در چارچوب ضابطه مذکور، مجموعهای از مجازاتها با درجات متنوعی از حیث شدت در مقابل مجموعهای از جرایم با درجات مختلفی از خطرناکی قرار میگیرند و هرچه میزان خطرناکی یک جرم بر اساس میزان ضرر اجتماعیاش بیشتر باشد، بالتبع میزان مجازات آن نیز شدیدتر خواهد بود.[۱]
منابع
- ↑ حیدری, الهام (1402). "مطالعه تطبیقی اصل تناسب مجازات در جرایم مواد مخدر و مولفههای موثر در اعمال آن در حقوق ایران و غرب". پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب. 10 (3): 49–74. doi:10.22091/csiw.2023.8115.2264. ISSN 2476-4213.