دفاع مشروع افراطی
دفاع مشروع افراطی یا بیش از حد که متهم در حالت دفاع قرار دارد، ولی شرایط آن را رعایت نمیکند. برخی نیز معیار تعریف اخیر در پذیرش دفاع مشروع ناقص را، فقدان رعایت مراتب دانستهاند نه عدم رعایت شرایط. از نوآوریهای مفید قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، پیشبینی دفاع مشروع افراطی است. در قانون سابق، قانونگذار بدون هیچگونه تخصیصی، دو موضع پذیرش مطلق یا عدم پذیرش مطلق دفاع مشروع را پذیرفته بود؛ تا جایی که نه تنها برخی حقوقدانان به دلیل رعایت عدالت قضایی بر آن نظر بودند که در موارد دفاع مشروع افراطی میبایست قصاص را منتفی کرد، بلکه رویکرد دیوان عالی کشور مبنی بر ترجیح مصلحت بر شرایط و عدم قصاص مدافع مشروع ناقص، برخلاف دادگاههای تالی به عدالت قضایی نزدیکتر بود. اثر دفاع مشروع افراطی وفق تبصره ۲ ماده ۳۰۲ قانون مجازات اسلامی، محکومیتزدایی از قصاص و تبدیل آن به دیه و تعزیر است. در واقع، مرتکب نه آن اندازه گناهکار است که قصاص شود و نه آنقدر بیگناه است که تبرئه گردد و باید به پرداخت دیه و تعزیر، حسب مورد محکوم گردد.[۱]
منابع
- ↑ سعید قائدی؛ مجتبی فرحبخش، (۱۴۰۳)، آسیبشناسی قضایی اِعمال دفاع مشروع در دادسرا با تاکید بر قتل عمد، مجله حقوقی دادگستر، دوره ۸۸، شماره ۱۲۵