دخول، یعنی واردشدن شرمگاه مرد در شرمگاه زن، به اندازه ختنه گاه یا بیشتر.[۱] دخول به معنای مجامعت و وطی است، به عبارت دیگر، همان رابطهٔ زناشویی را دخول گویند،[۲] همچنین در قانون از آن به نزدیکی نیز تعبیر شده‌است،[۳][۴] نزدیکی نیز به معنای واردشدن آلت تناسلی مرد در آلت تناسلی زن می باشد.[۵]

مواد مرتبط

کتب مرتبط

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 330364
  2. میرزاابوالقاسم قمی. جامع الشتات (جلد اول) (کتاب التجاره). چاپ 1. دانشگاه حقوق و علوم سیاسی، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655908
  3. ماده ۱۱۵۵ قانون مدنی
  4. محسن ناظمی زاده و مجتبی نیک دوستی. شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح. مجله حقوقی دادگستری شماره 82 تابستان 1392، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655916
  5. سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد نهم) (انحلال نکاح، حجر و قیمومت، طلاق و اقسام آن، موارد فسخ نکاح، وضع فرزندان، نفقه، عده). چاپ 1. پایدار، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5247896