نظریه شماره 7/95/1630 مورخ 1395/07/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره حل اختلاف میان دادستان و بازپرس در تشخیص نوع جرم و تاثیر آن بر صلاحیت دادگاه کیفری دو

نظریه شماره ۷/۹۵/۱۶۳۰ مورخ ۱۳۹۵/۰۷/۰۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره حل اختلاف میان دادستان و بازپرس در تشخیص نوع جرم و تاثیر آن بر صلاحیت دادگاه کیفری دو: بنابر این نظریه، در صورت بروز اختلاف میان دادستان و بازپرس در تعیین نوع جرم با توجه به تصریح ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری، دادگاه کیفری دو صلاحیت حل این اختلاف را دارد. شدت یا ضعف مجازات قانونی جرم تاثیری در تعیین صلاحیت این دادگاه ندارد. اگر دادگاه کیفری دو نظر دادستان مبنی بر غیرعمدی بودن جرم را تایید کند، بازپرس موظف به صدور قرار جلب به دادرسی برای اتهام قتل غیرعمدی است و نمیتواند قرار منع تعقیب برای قتل عمدی صادر کند، مطابق مواد ۲۷۲ و ۲۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری.

شماره نظریه	۷/۹۵/۱۶۳۰
شماره پرونده	۹۵–۱۶۸/۱–۱۰۸۹
تاریخ نظریه	۱۳۹۵/۰۷/۰۷
موضوع نظریه	آیین دادرسی کیفری
محور نظریه	حل اختلاف در نوع جرم

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱– در فرض استعلام با توجه به اختلاف دادستان و بازپرس در نوع جرم، با عنایت به تصریح ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و اصلاحات و الحاقات بعدی، مبنی بر صلاحیت دادگاه کیفری دو در حل اختلاف یاد شده، شدت یا ضعف مجازات قانونی جرم و اهمیت آن، تاثیری در امر صلاحیت دادگاه مزبور ندارد و بیان منظور مقنن از علل تعیین صلاحیت دادگاه ها از حیطه وظایف این مرجع خارج است.

۲– در فرضی که بین دادستان و بازپرس در تشخیص نوع جرم (در فرض سوال، عمدی یا غیر عمدی بودن قتل) اختلاف شود و دادگاه مربوط (دادگاه کیفری دو) در مقام حل اختلاف، نظر دادستان مبنی بر غیر عمدی بودن قتل را تایید نماید، بازپرس باید مطابق مواد ۲۷۲ و ۲۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و اصلاحات و الحاقات بعدی، نسبت به صدور قرار جلب به دادرسی نسبت به اتهام قتل غیر عمدی اقدام نماید و موجب قانونی جهت صدور قرار منع تعقیب نسبت به قتل عمدی نمی باشد./م