نظریه شماره 7/96/2583 مورخ 1396/10/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ضرورت صدور قرار امتناع از رسیدگی توسط بازپرس و دادیار در صورت اظهار نظر ماهوی قبلی

نسخهٔ تاریخ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{الگو:هوش مصنوعی (نظریه)}} {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=۷/۹۶/۲۵۸۳|شماره پرونده=۹۶–۱۶۸/۱–۱۹۳۴|تاریخ نظریه=۱۳۹۶/۱۰/۲۷|موضوع نظریه=آیین دادرسی کیفری|محور نظریه=بازپرس و دادیار}} '''نظریه شماره ۷/۹۶/۲۵۸۳ مورخ ۱۳۹۶/۱۰/۲۷ اداره کل حقوقی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نظریه شماره ۷/۹۶/۲۵۸۳ مورخ ۱۳۹۶/۱۰/۲۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ضرورت صدور قرار امتناع از رسیدگی توسط بازپرس و دادیار در صورت اظهار نظر ماهوی قبلی: نظر به اینکه بازپرس و دادیار در خصوص همان امر کیفری قبلا اظهار نظر ماهوی کرده است و بند ت ماده ۴۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ و اصلاحات و الحاقات بعدی در این خصوص اطلاق دارد، لذا بازپرس و دادیار باید به استناد بند مذکور و ماده ۴۲۴ همان قانون، قرار امتناع از رسیدگی صادر نماید.

نظریه مشورتی ۷/۹۶/۲۵۸۳
شماره نظریه۷/۹۶/۲۵۸۳
شماره پرونده۹۶–۱۶۸/۱–۱۹۳۴
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۱۰/۲۷
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهبازپرس و دادیار


نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

نظر به اینکه بازپرس و دادیار در خصوص همان امر کیفری قبلا اظهار نظر ماهوی کرده است و بند ت ماده ۴۲۱ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ و اصلاحات والحاقات بعدی در این خصوص اطلاق دارد، لذا بازپرس و دادیار باید به استناد بند مذکور و ماده ۴۲۴ همان قانون، قرار امتناع از رسیدگی صادر نماید.