نظریه شماره 7/97/2303 مورخ 1397/08/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره بررسی امکان صدور قرار عدم صلاحیت به دلیل سوء استفاده از صلاحیت محلی در دعاوی چند خوانده ای
چکیده این نظریه توسط هوش مصنوعی تولید شده است و هنوز توسط پژوهشگران ویکی حقوق بررسی نشده است. |
نظریه شماره ۷/۹۷/۲۳۰۳ مورخ ۱۳۹۷/۰۸/۱۵ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره بررسی امکان صدور قرار عدم صلاحیت به دلیل سوء استفاده از صلاحیت محلی در دعاوی چند خواندهای: در این نظریه مشورتی، موضوع استعلام به بررسی امکان صدور قرار عدم صلاحیت محلی در مواردی میپردازد که یکی از خواندگان با استناد به عدم توجه دعوا به سایر خواندگان، ایراد عدم صلاحیت را مطرح میکند. نظریه مشورتی بیان میکند که در این موارد، دادگاه میبایست قبل از ورود به ماهیت دعوا، نسبت به ایراد عدم توجه دعوا به سایر خواندگان اظهار نظر کرده و پس از قطعیت آن، نسبت به صلاحیت محلی تصمیمگیری کند. همچنین، در صورتی که خواهان دعوای خود را نسبت به خواندهای که دعوا به او متوجه نیست مسترد کند، میتوان نسبت به خواندگان دیگر، قرار عدم صلاحیت صادر کرد.
شماره نظریه | ۷/۹۷/۲۳۰۳ |
---|---|
شماره پرونده | ۹۶–۴/۱–۲۲۹۶ |
تاریخ نظریه | ۱۳۹۷/۰۸/۱۵ |
موضوع نظریه | آیین دادرسی مدنی |
محور نظریه | صلاحیت محلی دادگاهها |
استعلام
با توجه به اینکه بسیاری از مراجعه کنندگان به مراجع قضایی آگاه به قوانین احراز صلاحیت می باشند و شخصی را تنها برای قرار گرفتن دعوی در صلاحیت محلی آن مرجع طرف دعوی خود قرار داده و در حین رسیدگی دعوی خود را نسبت به وی مسترد می نمایند به عنوان مثال موضوع خواسته چک است و خواهان شرکت صاحب حساب امضاء کننده و ظهرنویس را به همراه شخص چهارمی که وی را ضامن معرفی نموده است و در پاسخ به پرسش مقام قضایی دعوی خود را به طرفیت وی مسترد می نماید و هیچ گونه نقش امضایی از وی در صورت و ظهر چک رویت نگردیده است یا آنکه دو نفر را به عنوان خوانده طرف دعوی قرار داده و در شرح خواسته به صراحت محکومیت خوانده ردیف اول را خواستار است و این امر برای مرجع قضایی مسلم و مسجل است که علت اقامه دعوی به طرفیت خوانده مذکور صوری بوده و تنها برای قرارگرفتن دعوی در صلاحیت محلی این مرجع است با ملاک ماده ۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی حال با این توضیح امکان صدور قرار عدم صلاحیت به شایستگی مرجع صالح وجود دارد یا خیر؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا: اگردرفرض سوال، یکی از خواندگان به لحاظ عدم توجه دعوا به خوانده دیگر، ایراد عدم صلاحیت محلی طرح نماید و دادگاه احراز نماید، دعوا متوجه خوانده دیگر نبوده و خواهان صرفا برای استفاده از مفاد ماده ۱۶ قانون آیین دادرسی درامور مدنی نام وی را به عنوان خوانده در دادخواست قید نموده است، باتوجه به ماده ۸۸ قانون آیین دادرسی درامورمدنی که مقرر می دارد، دادگاه قبل از ورود در ماهیت دعوا نسبت به ایرادات و اعتراضات وارده اتخاذ تصمیم نماید، به نظر می رسد چون اظهارنظر راجع به صلاحیت محلی متوقف بر توجه یا عدم توجه دعوا به خوانده دیگر است، دادگاه باید بدوا راجع به عدم توجه دعوا به خوانده دیگر اظهارنظرنماید و پس از قطعیت آن، راجع به صلاحیت محلی اتخاذ تصمیم کند.
ثانیا: در فرض فوق هرگاه خواهان دعوای خود به طرفیت خوانده ای را که به نظر دادگاه دعوا متوجه او نبوده است، مسترد نماید، صدور قرار ابطال دادخواست و یا رد دعوا نسبت به وی، مانع از آن نیست که دادگاه مستدلا نسبت به سایر خواندگان قرار عدم صلاحیت صادر کند.