نظریه شماره 7/97/2337 مورخ 1397/12/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه برخورد با اعتراض محکوم علیه به گزارش ارزیاب و عدم همکاری وی در بازدید از ملک

نسخهٔ تاریخ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۷ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{الگو:هوش مصنوعی (نظریه)}} {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=۷/۹۷/۲۳۳۷|شماره پرونده=۹۷–۳/۱–۲۳۳۷|تاریخ نظریه=۱۳۹۷/۱۲/۱۹|موضوع نظریه=آیین دادرسی مدنی|محور نظریه=ارزیابی کارشناسی و همکاری در اجرای احکام}} '''نظریه شماره ۷/۹۷/۲۳۳۷ مورخ ۱۳...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نظریه شماره ۷/۹۷/۲۳۳۷ مورخ ۱۳۹۷/۱۲/۱۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه برخورد با اعتراض محکومعلیه به گزارش ارزیاب و عدم همکاری وی در بازدید از ملک: در فرضی که محکومعلیه به نظر کارشناس ابلاغشده اعتراض کرده و دادگاه موضوع را به هیات کارشناسان برای ارزیابی مجدد ارجاع داده، اما محکومعلیه همکاری نمیکند و بازدید از ملک ممکن نیست، ممکن است این رفتار به تشخیص دادگاه به منزله انصراف یا ناموجهبودن اعتراض محسوب شود و دادگاه میتواند دستور ادامه عملیات اجرایی را صادر کند. در سناریویی که متصرف از باز کردن درب برای کارشناس ممانعت میکند، اگر او طرف دعوا باشد، دادگاه میتواند این ممانعت را به عنوان قرینه مثبت دعوای خواهان تلقی کند. دادگاه میتواند در صورت لزوم و با رعایت موازین قانونی دستور به بازگشایی درب را صادر کند.

نظریه مشورتی ۷/۹۷/۲۳۳۷
شماره نظریه۷/۹۷/۲۳۳۷
شماره پرونده۹۷–۳/۱–۲۳۳۷
تاریخ نظریه۱۳۹۷/۱۲/۱۹
موضوع نظریهآیین دادرسی مدنی
محور نظریهارزیابی کارشناسی و همکاری در اجرای احکام


نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱–در فرض سوال که در اجرای ماده ۷۵ قانون اجرای احکام مدنی نظر کارشناس (ارزیاب) به طرفین ابلاغ شده و محکوم علیه به آن اعتراض کرده است و دادگاه موضوع را به هیات سه نفره کارشناسان برای ارزیابی مجدد ارجاع نموده است، ولی محکوم علیه جهت بازدید از ملک همکاری نمی کند و برای کارشناسان بدون بازدید از داخل ساختمان امکان اظهار نظر وجود ندارد، به نظر می رسد رفتار محکوم علیه به تشخیص دادگاه حکایت از انصراف وی از اعتراض و یا ناموجه بودن آن دارد و دادگاه می تواند با عدول از قرار ارجاع امر به هیات کارشناسان، دستور ادامه عملیات اجرایی را صادر کند.




۲–در فرض سوال که معاینه محل توسط کارشناس لازم است ولی متصرف از باز کردن درب خودداری می کند اگر متصرف طرف دعوا باشد دادگاه می تواند خودداری وی از بازکردن درب را که در واقع جلوگیری از اجرای قرار کارشناسی تلقی می شود، از جمله قراین مثبته دعوای خواهان محسوب و در صورت وجود ادله و قراین دیگر، به انضمام آن، حکم به نفع خواهان صادر کند و اگر مجموعه ادله و قراین به شرح فوق کافی برای صدور رای نباشد یا اصلا کسی در محل وجود نداشته باشد تا درب را باز کند و یا اینکه متصرف شخص ثالثی باشد با توجه به اینکه قاضی در هر حال مکلف به رسیدگی و احقاق حق است و در فرض سوال این امر متوقف بر اظهارنظرکارشناس پس از معاینه محل شده است، به نظر می رسد با عنایت به مواد ۳ و ۱۹۹ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ و ملاک ماده ۶۴ قانون اجرای احکام مدنی دادگاه می تواند دستور بازکردن درب را با رعایت سایر موازین شرعی و قانونی صادر کند