نظریه شماره 7/97/2618 مورخ 1397/09/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان انجام مواجهه حضوری بین شاکی متهم و شهود در جرایم غیر قابل گذشت در مرحله دادسرا
 | چکیده این نظریه توسط هوش مصنوعی تولید شده است و هنوز توسط پژوهشگران ویکی حقوق بررسی نشده است. |
نظریه شماره ۷/۹۷/۲۶۱۸ مورخ ۱۳۹۷/۰۹/۲۶ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان انجام مواجهه حضوری بین شاکی، متهم و شهود در جرایم غیر قابل گذشت در مرحله دادسرا: استعلام مطرحشده سوالی درباره امکان مواجهه حضوری بین شاکی، متهم و شهود در جرایم غیر قابل گذشت در مرحله دادسرا بود. طبق نظریه مشورتی، انجام چنین مواجههای به معنای رسیدگی ترافعی نیست و با ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی کیفری، که تدابیر تحقیقات غیرعلنی و انفرادی را مشخص میسازد، منافاتی ندارد. در عین حال، رعایت مقررات بند الف ماده ۲۱۴ قانون مذکور در انجام مواجهه حضوری ضروری است.
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۷/۲۶۱۸ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۶–۱۶۸/۱–۲۲۵۱ |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۷/۰۹/۲۶ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | تحقیقات مقدماتی در جرایم غیر قابل گذشت |
استعلام
نظر به اینکه انجام تحقیقات مقدماتی در دادسرا به صورت غیر ترافعی و محرمانه صورت می گیرد و مستفاد از ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ با اصلاحات و الحاقات بعدی که مقرر می دارد تحقیق از شاکی و متهم غیر علنی و انفرادی است مگر در جرایم قابل گذشت که به آنها حتی الامکان به صورت ترافعی رسیدگی می شود آیا مواجه حضوری بین شاکی متهم و شهود در جرایم غیر قابل گذشت در مرحله دادسرا محمل قانونی دارد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
انجام مواجهه حضوری بین شاکی، متهم و شهود به معنای رسیدگی ترافعی نمی باشد و منافاتی نیز با مفاد ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ در انجام تحقیق غیرعلنی و انفرادی ندارد و هر یک در مجرای خود قابلیت اعمال دارد. بدیهی است که در انجام مواجهه حضوری رعایت مقررات بند الف ماده ۲۱۴ قانون فوق الذکر ضرورت دارد.