نظریه شماره 7/98/1110 مورخ 1398/10/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره الزام سوگند خواهان در دعوای بر میت پس از فوت خوانده و معرفی ورثه به عنوان جانشین مثبِت دعوا
چکیده این نظریه توسط هوش مصنوعی تولید شده است و هنوز توسط پژوهشگران ویکی حقوق بررسی نشده است. |
نظریه شماره ۷/۹۸/۱۱۱۰ مورخ ۱۳۹۸/۱۰/۰۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره الزام سوگند خواهان در دعوای بر میت پس از فوت خوانده و معرفی ورثه به عنوان جانشین مثبِت دعوا: در فرض چالش مطرحشده که در جریان رسیدگی به دعوای بر میت، خوانده درگذشته و ورثه به عنوان جانشین وی تعیین شدهاند، بر مبنای ماده ۲۷۸ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی، سوگند خواهان همچنان الزامآور است. استثنایی بر این الزام وجود نخواهد داشت، مگر آنکه دادگاه با توجه به ماده ۱۳۳۳ قانون مدنی و با در نظر گرفتن دفاعیات ارایهشده توسط خوانده در زمان حیات وی، تشخیص دهد که در خصوص بقاء دین تردیدی وجود ندارد.
شماره نظریه | ۷/۹۸/۱۱۱۰ |
---|---|
شماره پرونده | ح ۰۱۱۱–۷۲۱–۸۹ |
تاریخ نظریه | ۱۳۹۸/۱۰/۰۷ |
موضوع نظریه | آیین دادرسی مدنی |
محور نظریه | سوگند خواهان در دعوای بر میت |
استعلام
احتراما خواهشمند است در صورت صلاحدید نظریه مشورتی آن اداره محترم را در خصوص موضوع ذیل اعلام فرمایند.
با عنایت به ماده ۲۷۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی که اشعار می دارد: در دعوای بر میت پس از اقامه بینه سوگند خواهان نیز لازم است و در صورت امتناع از سوگند حق وی ساقط می شود چنانچه خوانده در جریان رسیدگی فوت نماید پس از توقف رسیدگی و تعیین جانشینی وی در راستای ماده ۱۰۵ قانون مرقوم آیا سوگند خواهان لازم است یا خیر./ع
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
در فرض سوال که دعوا به طرفیت شخصی مطرح شده و او در اثنای دادرسی فوت کرده و سپس ورثه وی به جانشینی معرفی شده اند، موضوع مشمول اطلاق ماده ۲۷۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ است و سوگند خواهان لازم است؛ مگر آن که به تشخیص دادگاه، با عنایت به ماده ۱۳۳۳ قانون مدنی و با در نظر گرفتن دفاعیات خوانده (در زمان حیات وی) در بقاء دین تردید نباشد.