نظریه شماره 963/95/7 مورخ 1395/04/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین صلاحیت دادگاه کیفری یک یا دادگاه اطفال و نوجوانان در رسیدگی به جرم آدم ربایی توسط نوجوان 17 ساله

نسخهٔ تاریخ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{الگو:هوش مصنوعی (نظریه)}} {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=۹۶۳/۹۵/۷|شماره پرونده=۵۹–۸۶۱/۱–۵۲۵|تاریخ نظریه=۱۳۹۵/۰۴/۲۷|موضوع نظریه=آیین دادرسی کیفری|محور نظریه=دادگاه صالح رسیدگی به جرایم نوجوانان}} '''نظریه شماره ۹۶۳/۹۵/۷ مورخ ۱۳۹۵...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نظریه شماره ۹۶۳/۹۵/۷ مورخ ۱۳۹۵/۰۴/۲۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین صلاحیت دادگاه کیفری یک یا دادگاه اطفال و نوجوانان در رسیدگی به جرم آدمربایی توسط نوجوان ۱۷ ساله: مستفاد از مواد ۳۰۲، ۳۰۴، ۳۱۵، ۴۲۷ و ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری، معیار تعیین دادگاه صالح برای رسیدگی به جرایم بر اساس درجه جرم است. جرم آدمربایی با تطبیق مجازات قانونی مقرر (حبس از ۵ تا ۱۵ سال) به عنوان جرم تعزیری درجه ۳ در صلاحیت دادگاه کیفری یک قرار دارد. در مورد نوجوانان زیر ۱۸ سال، دادگاه کیفری یک ویژه رسیدگی به جرایم نوجوانان مرجع صالح برای رسیدگی است و متهم از امتیازات دادگاه اطفال بهرهمند میگردد.

نظریه مشورتی ۹۶۳/۹۵/۷
شماره نظریه۹۶۳/۹۵/۷
شماره پرونده۵۹–۸۶۱/۱–۵۲۵
تاریخ نظریه۱۳۹۵/۰۴/۲۷
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهدادگاه صالح رسیدگی به جرایم نوجوانان


استعلام

احتراما با عنایت به مواد ۳۰۲ و۳۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری و بند الف ماده ۸۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ ناظر به ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی تعزیرات مصوب ۱۳۷۵ اگر نوجوان ۱۷ ساله مرتکب بزه آدم ربایی گردد با توجه به میزان مجازات قابل اجراء برای وی دو تا پنج سال نگهداری در کانون اصلاح و تربیت دادگاه صالح برای رسیدگی به اتهام وی دادگاه کیفری یک ویژه رسیدگی به جرایم نوجوانان است یا دادگاه اطفال و نوجوانان که با وحدت قاضی به موضوع رسیدگی می کند.


نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مستفاد از مواد ۳۰۲، ۳۰۴، ۳۱۵، ۴۲۷ و ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ با اصلاحات و الحاقات بعدی، معیار و ملاک تشخیص و تعیین دادگاه صالح در رسیدگی به جرایم، درجه جرم است که با توجه به مجازات قانونی جرم، بر اساس شاخص های ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ و تبصره های آن مشخص می گردد و عوامل و سایر اوضاع و احوالی که قانونا موجب تشدید یا تخفیف مجازات می شود، تاثیری در تغییر صلاحیت دادگاه کیفری که به موجب قانون، صالح به رسیدگی به جرایم بر اساس درجه جرم و نوع می باشد، ندارد. جرم آدم ربایی موضوع ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۵ که در استعلام به آن اشاره شده با تطبیق مجازات قانونی مقرر در این ماده (حبس از ۵ سال تا ۱۵ سال ) با شاخص های ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ و تبصره های آن، جرم تعزیری درجه ۳ محسوب و طبق بند ت اصلاحی ۲۴/۳/۱۳۹۴ ماده ۳۰۲ قانون صدرالذکر در صلاحیت دادگاه کیفری یک است و چون در فرض سوال، مرتکب آن، فرد بالغ زیر هجده سال تمام شمسی است، با عنایت به ماده ۳۱۵ قانون مزبور که مقرر می دارد: جرایم مشمول دادگاه کیفری یک و همچنین ... اگر توسط افراد بالغ زیر هجده سال تمام شمسی، ارتکاب یابد در دادگاه کیفری یک، ویژه رسیدگی به جرایم نوجوانان رسیدگی و متهم از کلیه امتیازاتی که در دادگاه اطفال و نوجوانان اعمال می شود بهره مند می گردد. نتیجتا مرجع صالح جهت رسیدگی به جرم آدم ربایی که مرتکب آن، فرد بالغ زیر هجده سال شمسی است، با عنایت به مواد ۳۰۲ و ۳۱۵ قانون صدرالذکر، دادگاه کیفری یک ویژه رسیدگی به جرایم اطفال و نوجوانان است؛ هر چند که مجازات، طبق بند الف ماده ۸۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ تعیین گردد.