شناسایی جمعی فلسطین

نسخهٔ تاریخ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۰ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

شناسایی جمعی فلسطین نام مقاله ای است از حسین رضا زاده و امیر حسین رنجبریان که در شماره يك دوره چهل و نه (فرورىين 1398) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.

چکیده

براساس اساسنامه‌های سازمان‌های بین‌المللی، پیش‌شرط عضویت در آن سازمان‌ها دولت بودن نهاد متقاضی است. براساس مادۀ 4 منشور ملل متحد، تنها دولت‌ها می‌توانند به عضویت سازمان ملل درآیند. زمانی‌که دولتی عضو سازمان ملل می‌شود، سایر دولت‌هایی که به آن رأی مثبت داده‌اند، «دولت بودن» عضو جدید را تصدیق کرده و به‌نوعی آن را شناسایی می‌کنند. پس از تصویب قطعنامۀ 19/67 در مجمع عمومی سازمان ملل، جایگاه فلسطین به دولت ناظر غیرعضو ارتقا یافت. یکی از مباحث مهمی که اغلب پس از صدور قطعنامۀ اخیر مطرح شد، شناسایی جمعی فلسطین از مجرای مجمع عمومی سازمان ملل است. بدین‌معنا دولت‌هایی که به قطعنامۀ 19/67 رأی مثبت دادند، به‌نوعی به شناسایی دولت فلسطین نیز پرداخته‌اند، چراکه با رأی مثبت خود وجود دولت فلسطین را تصدیق کرده‌اند. به نظر نگارنده رأی مثبت به عضویت یک دولت در سازمان‌های بین‌المللی به‌خصوص سازمان ملل به‌طور ضمنی شناسایی عضو جدید را در پی دارد. در مورد فلسطین نیز اگرچه به عضویت سازمان ملل درنیامده، در قطعنامۀ مذکور دولت بودن فلسطین تصدیق شده است که به‌طور ضمنی شناسایی دولت فلسطین از طریق مجمع عمومی سازمان ملل محسوب می‌شود.

کلیدواژه‌ها

  • دولت ناظر غیر عضو
  • شناسایی
  • شناسایی جمعی
  • فلسطین
  • قطعنامه 19/67

مواد مرتبط