ماده 286 قانون امور حسبی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)

ماده ۲۸۶ قانون امور حسبی: اشخاصی می‌توانند به ترتیب مذکور در دو ماده قبل وصیت نمایند که در جنگ یا مأمور عملیات جنگی باشند یا در محلی زندانی یا محصور باشند که مراوده ای با خارج نباشد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.[۱]

نکات توضیحی

وجه مشترک مواد ۲۸۴ و ۲۸۵ این است که وصیت به طرق عادی امکان‌پذیر نیست. در واقع موارد نامبرده جزء موارد فوق‌العاده محسوب می‌شوند. در موارد جنگ یا مأموریت عملیات جنگی هر چند اشخاص محصور هم نباشند و نوعاً مراوده با عالم خارج داشته باشند. باز هم به لحاظ وضعیت فوق‌العاده اشخاص می‌توانند مطابق مواد نامبرده وصیت نمایند.[۲]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. وصیت تنها در شرایط خاصی مجاز است.
  2. شرایط خاص شامل حضور در جنگ یا مأموریت‌های جنگی می‌شود.
  3. افرادی که در زندان یا محصور هستند و ارتباط با بیرون ندارند، می‌توانند وصیت کنند.
  4. اهمیت داشتن شرایطی که در آن دسترسی به مسائل خارجی محدود است.
  5. ارتباط محدود یا عدم ارتباط با خارج، یکی از شرایط امکان وصیت است.
  6. وصیت تحت شرایط اضطراری و خاص ممکن می‌شود.

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 294796
  2. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649752