ماده 246 قانون امور حسبی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۷ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۲۴۶ قانون امور حسبی: هرگاه بعضی از ورثه، ترکه را قبول و بعضی رد نمایند ترکه باید تحریر شود و بعد از تحریر هم می‌توانند قبول یا رد نمایند.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۱]

ترکه: یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.[۲]

تحریر ترکه: عبارت است از تعیین مقدار ترکه و دیون متوفی.[۳]

نکات توضیحی ماده 246 قانون امور حسبی

هنگامی که وراث در قبول یا رد ترکه به دو گروه قبول کننده و رد کننده تقسیم شوند در این صورت ترکه باید مطابق ماده ۲۰۶ قانون امور حسبی تحریر شود. بعد از تحریر ترکه نیز حق قبول یا رد وجود دارد؛ بنابراین وراثی که ترکه را قبل از تحریر قبول کرده‌اند می‌توانند رد نمایند و بالعکس وراثی که قبل از تحریر، ترکه را رد کرده‌اند بعد از تحریر می‌توانند قبول کنند.[۴]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 246 قانون امور حسبی

  1. در صورت قبول بعضی از ورثه و رد برخی دیگر، تحریر ترکه الزامی است.
  2. تحریر ترکه به معنای فهرست‌بندی و ارزیابی اموال متوفی است.
  3. پس از تحریر ترکه، ورثه همچنان حق قبول یا رد ترکه را دارند.
  4. تحریر ترکه به منظور تأمین حقوق همه ورثه و تصمیم‌گیری آگاهانه‌تر انجام می‌شود.
  5. امکان تغییر نظر ورثه درباره قبول یا رد ترکه پس از تحریر وجود دارد.

منابع

  1. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 80940
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. ترمینولوژی حقوق. چاپ 7. گنج دانش، 1374.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487472
  4. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568872