ماده 3 قانون امور حسبی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ماده ۳ قانون امور حسبی: رسیدگی به امور حسبی در دادگاه‌های حقوقی به عمل می‌آید.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

دادگاه: مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می‌شود.[۱]

امور حسبی: اموری را حسبی گویند که مراجع قضایی باید وارد رسیدگی و اتخاذ تصمیم شوند، بدون این که رسیدگی متوقف بر اختلاف و مرافعه ای باشد و شکایتی طرح گردد.[۲]

نکات تفسیری دکترین ماده 3 قانون امور حسبی

پرداختن به امور حسبی از جمله قسمتی از امور غایب مانند نصب امین، در صلاحیت رسیدگی دادگاه‌های عمومی است و دادستان آن حوزه که نماینده جامعه محسوب شده و منتخب رئیس قوه قضاییه است از طریق معاونان خود به ویژه مسئول اداره سرپرستی به این امور می‌پردازد.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 3 قانون امور حسبی

  1. امور حسبی به دادگاه‌های حقوقی ارجاع داده می‌شوند.
  2. دادگاه‌های حقوقی وظیفه رسیدگی به امور حسبی را دارند.
  3. تفاوت در رسیدگی به امور حسبی نسبت به دعاوی حقوقی و کیفری وجود دارد.
  4. ماده قانونی به وضوح مرجع رسیدگی به این امور را مشخص کرده است.
  5. تمرکز بر رسیدگی غیرترافعی (غیرقضایی) در امور حسبی.

منابع

  1. یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405480
  2. سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد هفتم) (بررسی مشخصات اشخاص و محجورین، وضعیت، شخصیت، هویت، تابعیت، اقامت، قیمومت). چاپ 5. پایدار، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 324628
  3. سیدمرتضی قاسم‌زاده. امور حسبی غایب مفقود الاثر. چاپ 1. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2706780