ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی

ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی: اگر اشخاص کبیر که معمولاً نزد دیگری کار یا خدمت می‌کنند در منزل کارفرما یا مخدوم خود سکونت داشته باشند اقامتگاه آن‌ها همان اقامتگاه کارفرما یا مخدوم آن‌ها خواهد بود.

مطالعه تطبیقی

نظیر مفاد این ماده، در قوانین سوئیس، آلمان و ایتالیا، جایگاهی ندارد.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اشخاص محجور و زنان شوهرداری که در منزل کارفرمای خود، زندگی می‌نمایند؛ از شمول این ماده خارج هستند.[۲]

شرط تحقق مفاد این ماده، محجور نبودن مخدوم یا کارفرما است.[۳]

مفاد این ماده، مشتمل بر زوجه، و افراد تحت ولایت و قیمومت کسانی که در منزل مخدوم یا کارفرمای خود؛ زندگی می‌کنند نیز، می‌گردد.[۴]

مصادیق و نمونه‌ها

سرایداران آپارتمان‌ها و منازل، که در منزل کارفرمای خود، زندگی می‌نمایند؛ مشمول مفاد این ماده هستند.[۵] و خدمتکار، سرایدار، منشی، تحصیلدار، کتابدار، باغبان، راننده، پرستار، آشپز، مربی اطفال و … که در منزل کارفرمای خود زندگی می‌نمایند؛ مشمول مفاد این ماده می‌باشند.[۶]

منابع

  1. حسن حسنی. اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها). چاپ 1. میزان، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 19224
  2. حسن حسنی. اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها). چاپ 1. میزان، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 19176
  3. سیدحسین صفایی. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال). چاپ 11. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 11104
  4. حسن حسنی. اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها). چاپ 1. میزان، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 19148
  5. سیدحسین صفایی و سیدمرتضی قاسم‌زاده. حقوق مدنی (اشخاص و محجورین با تجدیدنظر و اصلاحات). چاپ 15. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1125308
  6. حسن حسنی. اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها). چاپ 1. میزان، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 19120