افساد فی الارض


صفحهٔ تغییرمسیر

تغییرمسیر به:

در لغت «فساد» در مقابل «صلاح» استفاده میشود که مفاهیمی عام هستند به شکلی که هرکس عمل صالحی انجام دهد، صالح و همینطور اگر نفعی از او متوجه دیگران شود، مصلح است و متقابل آن هرکس فسادی را مرتکب شود، فاسد و چنانچه ضررش به دیگران برسد، مفسد است.[۱] ضمنا هر جرمی که از انسان سربزند، فسادی است در یکی از جنبه های زندگی او، اما عنوان "فساد و افساد" وقتی به "الارض"اضافه شود، معنای آن مقید میشود به فسادی که در زمین رخ میدهد.[۲]

در قانون

ماده 286 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، در مورد جرم افساد فی الارض بوده و عنصر قانونی این جرم را تشکیل می دهد.

با توجه به قوانین متفرقه و نظرات ارائه شده از سوی فقیهان، قانونگذار در سال 1392، صراحتا افساد فی الارض را از محاربه تفکیک کرده است و مجازات اعدام را برای مرتکبان این جرم، تعیین نمود.[۳]

در رویه قضائی

طبق بخشنامه شماره 1/43383-1361/9/16 شورای عالی قضایی :"محکومیت به مجازات اعدام در رابطه با مواد مخدر، در صورتی صحیح و منطبق با موازین اسلامی است که فعالیت مجرم به حدی باشد که بتوان عنوان "مفسد فی الارض" را بر او گذاشت.[۴]

منابع

  1. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4173252
  2. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. بایسته های فقه جزا. چاپ 1. میزان، 1378.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2036088
  3. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (قانون جدید). چاپ 21. میزان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4136660
  4. سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1424516