تعیین ممنوعیت از شغل برای متهم به عنوان یکی از مجازات های تکمیلی ماده 23 به جهت پیشگیری از ارتکاب جرم یا تکرار آن قابل اعمال است.[۱] بنابراین ضروری است که ارتکاب جرم به دلیل اشتغال به شغل یا حرفه معین باشد یا شغل مورد نظر، ارتکاب جرم مذکور را تسهیل نموده باشد.[۲]

به عنوان مثال اگر شغل شخصی فروش لباس های زنانه است و این شغل زمینه قوادی را برای او فراهم کرده باید از این شغل منع شود.[۳]

مواد مرتبط

ماده ۳۰ قانون مجازات اسلامی

منابع

  1. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3626744
  2. محمدابراهیم شمس ناتری، حمیدرضا کلانتری، زینب ریاضت و ابراهیم زارع. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. میزان، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4950644
  3. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3626748