شوارع راه های بزرگتری مانند بزرگراه ها و اتوبان هاست که راههای کوچک فردی از آن منشعب میگردد.[۱]

به راه نافذ یا دررودار، شارع گویند.[۲]

«راه»، محل عبور و رفت و آمد است، هر چند این عمل به صورت غیر رسمی صورت پذیرد (مانند راه های مال رو)، «شارع» نیز به معنای خیابان است و عرفا به خیابان های داخل شهر یا روستا اطلاق میشود، هرچند در اینجا قانونگذار، هر دو لغت «راه» و «شارع» را مترادف دانسته و هر دو را به جاده های خارج از شهرها و روستاها، مربوط دانسته است.[۳]

منابع

  1. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 668852
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 333392
  3. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 617576