اصل ۱۲۴ قانون اساسی

نسخهٔ تاریخ ‏۸ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۵ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)

اصل ۱۲۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: رئیس‌جمهور می‌تواند برای انجام وظایف قانونی خود معاونانی داشته باشد. معاون اول رئیس‌جمهور با موافقت وی اداره هیئت وزیران و مسئولیت هماهنگی سایر معاونت‌ها را بر عهده خواهد داشت.

فلسفه و مبانی نظری

با توجه به حذف پست نخست‌وزیری و انتقال وظایف و اختیارات سنگین آن به ریاست جمهوری، وجود همکاران لایقی که به عنوان بازوی رئیس‌جمهور قادر به معاونت و یاری وی در هماهنگی و رتق و فتق امور متراکم (به وجود آمده از تمرکز) باشند لازم خواهد بود.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

معاون اول که از سوی رئیس‌جمهور بدون نیاز به تأیید مجلس تعیین می‌شود، وظایف عمده نخست‌وزیر سابق و با موافقت رئیس‌جمهور، ریاست هیئت وزیران و اداره جلسات دولت و هماهنگی بین سایر معاونت‌ها را بر عهده دارد.[۲] همچنین به نظر می‌رسد که منظور «اداره هیات وزیران» همان اداره امور هیئت وزیران (نظیر تشکیل کمیسیون‌ها و فراهم نمودن دستور کار هیئت) باشد. و این امر با ریاست رئیس‌جمهور بر هیئت وزیران که متضمن نظارت بر کار وزیران و هماهنگی بین آنان است تفاوت دارد.[۳] به بیان دیگر گرچه رئیس‌جمهور حق دارد برای انجام وظایف خود معاونانی داشته باشد اما برخی امور مانند ریاست هیئت وزیران یا حل و فصل هماهنگی‌ها با معاونان و وزراء با دخالت مستقیم او امکان‌پذیر است.[۴]

مواد مرتبط

لایحه قانونی تأسیس دفتر رئیس‌جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸

منابع

  1. سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3849948
  2. آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. کلیات حقوق اساسی. چاپ 3. مجد، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3213908
  3. سیدمحمد هاشمی. حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران حاکمیت و نهادهای سیاسی (جلد دوم). چاپ 23. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3850052
  4. امیر ساعدوکیل و پوریا عسکری. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظم حقوق کنونی. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4734244