ماده 2 قانون مدیریت خدمات کشوری

ماده ۲ قانون مدیریت خدمات کشوری: مؤسسه دولتی: واحد سازمانی مشخصی است که به موجب قانون ایجاد شده یا می‌شود و با داشتن استقلال حقوقی، بخشی از وظایف و اموری را که بر عهده یکی از قوای سه‌گانه و سایر مراجع قانونی می‌باشد انجام می‌دهد. کلیه سازمانهایی که در قانون اساسی نام برده شده‌است در حکم مؤسسه دولتی شناخته می‌شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

تفاوت هایی که بین تعاریف موسسه دولتی در قوانین مختلف وجود دارد، عمدتاً به گستره عمل و حوزه تشکیل موسسه برمی گردد. بدین معنا که در گذر زمان دایره شمول قوا و موسسات دولتی می تواند گسترده تر شود.[۱]

داشتن استقلال حقوقی در تعریف ماده 2 که در سایر تعاریف وجود ندارد به نوبه خود می تواند موجب تقاوت های مهمی شود. بدین معنا که استقلال حقوقی موسسه دولتی از الزامات تشکیل آن است.[۲]

مواد مرتبط

در قانون استحدام کشوری موسسه دولتی واحد سازمانی مشخصی است که به موجب قانون ایجاد و به وسیله دولت اداره می شود. همچنین در قانون محاسبات عمومی واحد سازمانی مشخصی است که به موجب قانون ایجاد و زیر نظر یکی از قوای سه گانه اداره می شود و عنوان وزارتخانه ندارد[۳]

منابع

  1. سیدصدرالدین صدری نوش آبادی. شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری. چاپ 3. شورا، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321400
  2. سیدصدرالدین صدری نوش آبادی. شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری. چاپ 3. شورا، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321408
  3. سیدصدرالدین صدری نوش آبادی. شرحی بر قانون مدیریت خدمات کشوری. چاپ 3. شورا، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321404