بازنشستگی
بازنشستگی[۱] که از مزایای تأمین اجتماعی است، اصطلاحی است که به دوره غیرفعال و غیرمولد زندگی گفته می شود و با ذخیره پولی که قبلاً اتفاق افتاده است، زندگی کارمندان در این دوره را تأمین می کند.[۲]
وضع کارمندی است که طبق قانون به موجب حکم رسمی مراجع صلاحیت دار از حقوق بازنشستگی استفاده می کند که علل مختلفی از جمله سالخوردگی یا تکمیل سنوات خدمات دارد.[۳]
هدف
هدف از بازنشستگی تأمین زندگی کارکنانی است که دیگر قادر به ادامه همکاری در خدمات عمومی نیستند و هچنین خروج افراد سالمند و جذب افراد جوان و کارآزموده میسر شود. [۴]
اقسام
بازنشتگی در قانون مدیریت خدمات کشوری به بازنشستگی به اختیار دولت و بازنشستگی اجباری تقسیم می شود.[۵]
منابع
- ↑ ماده 85 قانون مدیریت خدمات کشوری
- ↑ ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321148
- ↑ ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321140
- ↑ محمد امامی و کورش استوارسنگری. حقوق اداری جلد اول (سازمان های اداری کشور، استخدام کشوری با توجه به قانون مدیریت خدمات کشوری، مسئولیت مدنی). چاپ 15. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3901932
- ↑ بیژن عباسی. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6402572