بازنشستگی[۱] که از مزایای تأمین اجتماعی است، اصطلاحی است که به دوره غیرفعال و غیرمولد زندگی گفته می شود و با ذخیره پولی که قبلاً اتفاق افتاده است، زندگی کارمندان در این دوره را تأمین می کند.[۲]

وضع کارمندی است که طبق قانون به موجب حکم رسمی مراجع صلاحیت دار از حقوق بازنشستگی استفاده می کند که علل مختلفی از جمله سالخوردگی یا تکمیل سنوات خدمات دارد.[۳]

هدف

هدف از بازنشستگی تأمین زندگی کارکنانی است که دیگر قادر به ادامه همکاری در خدمات عمومی نیستند و هچنین خروج افراد سالمند و جذب افراد جوان و کارآزموده میسر شود. [۴]

اقسام

بازنشتگی در قانون مدیریت خدمات کشوری به بازنشستگی به اختیار دولت و بازنشستگی اجباری تقسیم می شود.[۵]

منابع

  1. ماده 85 قانون مدیریت خدمات کشوری
  2. ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321148
  3. ابراهیم موسی زاده. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6321140
  4. محمد امامی و کورش استوارسنگری. حقوق اداری جلد اول (سازمان های اداری کشور، استخدام کشوری با توجه به قانون مدیریت خدمات کشوری، مسئولیت مدنی). چاپ 15. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3901932
  5. بیژن عباسی. حقوق اداری. چاپ 2. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6402572