ماده 11 قانون حمایت خانواده

نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۴ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)

ماده ۱۱ قانون حمایت خانواده:در دعاوی مالی موضوع این قانون، محکومٌ له پس از صدور حکم قطعی و تا پیش از شروع اجرای آن نیز می‌تواند از دادگاهی که حکم نخستین را صادر کرده‌است، تأمین محکومٌ به را درخواست کند.

نکات توضیحی

چنانچه بعد از صدور حکم قطعی امکان توقیف محکوم به دسترسی به عین محکوم به وجو نداشته باشد امکان توقیف معادل آن وجود دارد. ماده ۱۱ نیز نحوه تأمین را تعیین نکرده‌است و تنها امکان توقیف را بیان کرده‌است.[۱]

منابع

  1. علی تقی‌زاده، سیدطه مرقاتی، حسین مرادی هرندی، غلامرضا موحدیان و دیگران. پرسش و پاسخ‌های قضایی پیرامون قانون حمایت خانواده (علمی، کاربردی). چاپ 1. مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5198552