آزادی فکر در نظام جمهوری اسلامی ایران

آزادی فکر در نظام جمهوری اسلامی ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط نجفعلی دشتی سروی، با راهنمایی محمد هاشمی در سال ۱۳۷۸ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی دفاع گردید.

عنوان	آزادی فکر در نظام جمهوری اسلامی ایران
رشته	حقوق عمومی
دانشجو	نجفعلی دشتی سروی
استاد راهنما	محمد هاشمی
مقطع	کارشناسی ارشد
سال دفاع	۱۳۷۸
دانشگاه	دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

این تحقیق در یک مقدمه و دو فصل و یک نتیجه گیری نهایی سازمان داده شده است که فصل اول مشتمل بر دو بخش است : بخش اول فصل اول نیز خود در چهار مبحث ارایه شده است ، مبحث اول بطور خلاصه به ذکر پیشینه تاریخی آزادی فکر در مکتب توحید پرداخته و مبحث دوم تعاریف گوناگون آزادی فکر را مورد بحث و بررسی قرار می دهد و در مبحث سوم مفردات آزادی فکر تشریح می گردد. و در نهایت در مبحث چهارم آزادی مذهب ، وجدان و عقیده و ارتباط آنها با آزادی فکر مورد بحث و تحقیق قرار می گیرد. بخش دوم فصل اول به بیان جنبه های گوناگون آزادی فکر می پردازد. این بخش نیز در چهار مبحث ارایه شده است و جنبه های گوناگون آزادی فکر یعنی آزادی داشتن فکر، آزادی از تحمیل عقیده و ممنوعیت اجبار و اکراه در فکر، آزادی تعلیم و اجرای مراسم مذهبی و در نهایت آزادی ابراز و بیان افکار و عقاید گوناگون در این چهار مبحث بیان می گردند. فصل دوم این تحقیق تحت عنوان محدودیتهای آزادی فکر از دو بخش تشکیل یافته است . بخش اول فصل دوم در سه مبحث جداگانه ارایه گردیده است . مبحث اول بسترهای نامناسب فکر را از دیدگاه قرآن و حدیث بیان می کند. و مبحث دوم به بررسی مسیله ارتداد از دیدگاه حقوق اسلام می پردازد و مبحث سوم ارتداد را در حقوق موضوعه مورد بحث و بررسی قرار می دهد. بخش دوم فصل دوم نیز محدودیتهای آزادی فکر را در حقوق موضوعه مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و نخست اهمیت و نقش آزادی فکر را بیان نموده و سپس به عوامل محدودکننده جنبه های گوناگون این آزادی می پردازد و در نهایت قبل از اعلام منابع و ماخذی که بطور مستقیم به آنها مراجعه شده و تلویحا یا مستقیما از آنها بهره برداری شده است ، نتیجه گیری نهایی ارایه می گردد.

کلیدواژه ها

• آزادی
• ایران