اعدام در لغت از ماده عدم به معنای نیستی و نقطه مقابل وجود است. در واقع اعدام یعنی نیست و نابود کردن و در اصطلاح عبارت است از شدیدترین نوع مجازات که توسط قانونگذار مقرر شده‌است و به موجب آن حیاط مجرم به‌طور کامل سلب می‌شود.[۱]

تفاوت اعدام شرعی با اعدام عرفی

بین اعدام شرعی و اعدام عرفی از طرف دیگر این تفاوت اساسی وجود دارد که چون قتل و رجم وصلب از مجازات های حدی هستند قابل تخفیف و تعلیق نمی باشند و اسقاط آنها تحت شرایط خاصی است در حالی که اعدام عرفی چون ماهیت یک مجازات تعزیری و بازدارنده است، اعمال آن در اختیار حاکم بوده و تحت شرایطی قابل تخفیف و تعلیق و حتى عفو و عدم اجراست. [۲]

تفاوت اعدام با رجم و صلب

بین اعدام و رجم و صلب که هرسه از مجازات های حدی هستند تفاوت های اساسی وجود دارد در اعدام، از بین بردن مجرم، به طور مستقیم با استفاده از ابزارها و وسائل کشنده به عمل می آید که ظاهرا ابزار و کیفیت از بین بردن موضوعیت ندارد و نتیجه آن که مرگ است، قطعی است. لكن هرکدام از رجم وصلب طريق خاصی برای از بین بردن و سلب حیات است که ابزارها و کیفیت اجرا در آنها موضوعیت دارد و نمی توان از آنها تخطی نمود و نتیجه آنها ممکن است مرگ و نیستی مجرم را به دنبال نداشته باشد.[۲]

رویه قضایی

منابع

  1. اصغر احمدی موحد. اجرای احکام کیفری. چاپ 3. میزان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6654128
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ محمدجواد درویش زاده. مورد پژوهی کیفر سالب حیات برای شرب خمر با پنج بار سابقه محکومیت. دانشگاه علامه طباطبایی، کارشناسی ارشد.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6654156