اقامتگاه کارگران و خدمه

حکم اقامتگاه کارگران و خدمه در ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی پیش بینی شده است. مطابق این ماده: «اگر اشخاص کبیر که معمولاً نزد دیگری کار یا خدمت می‌کنند در منزل کارفرما یا مخدوم خود سکونت داشته باشند اقامتگاه آن‌ها همان اقامتگاه کارفرما یا مخدوم آن‌ها خواهد بود»، شرط تحقق مفاد این ماده، محجور نبودن مخدوم یا کارفرما است.

مواد مرتبط

• ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی

در حقوق تطبیقی

نظیر مفاد این ماده، در قوانین سوئیس، آلمان و ایتالیا جایگاهی ندارد.

قلمرو

مفاد این ماده، مشتمل بر زوجه، و افراد تحت ولایت و قیمومت کسانی که در منزل مخدوم یا کارفرمای خود زندگی می‌کنند نیز، می‌گردد، اما اشخاص محجور و زنان شوهرداری که در منزل کارفرمای خود، زندگی می‌نمایند؛ از شمول این ماده خارج هستند.

مصادیق

• سرایداران آپارتمان‌ها و منازل، که در منزل کارفرمای خود، زندگی می‌نمایند؛ مشمول مفاد این ماده هستند.
• خدمتکار، سرایدار، منشی، تحصیلدار، کتابدار، باغبان، راننده، پرستار، آشپز، مربی اطفال و … که در منزل کارفرمای خود زندگی می‌نمایند؛ مشمول مفاد این ماده می‌باشند.

جستارهای وابسته

• اقامتگاه
• اقامتگاه اجباری