تاثیر دکترین امنیت انسانی بر تضمین و ارتقاء حقوق بشر

تاثیر دکترین امنیت انسانی بر تضمین و ارتقاء حقوق بشر عنوان پایان نامه ای است که توسط امین گل پذیر، با راهنمایی حسین آقابابایی و با مشاوره رضا پرستش در سال ۱۳۹۱ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه گیلان دفاع گردید.

عنوان	تاثیر دکترین امنیت انسانی بر تضمین و ارتقاء حقوق بشر
رشته	حقوق بین الملل
دانشجو	امین گل پذیر
استاد راهنما	حسین آقابابایی
استاد مشاور	رضا پرستش
مقطع	کارشناسی ارشد
سال دفاع	۱۳۹۱
دانشگاه	دانشگاه گیلان

چکیده

پایان جنگ سرد و آغاز جهانی شدن موجب شد تهدیدات نوینی در عرصه بین المللی پدیدار گردند که راههای مقابله با آنها در ساختارهای قانونی موجود پیش بینی نشده بودند. برنامه توسعه سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۴ در پاسخ به این چالش طی گزارشی با ایجاد ارتباطی آشکار میان امنیت و حقوق بشر، دکترین امنیت انسانی را که دارای دو رکن رهایی از ترس و رهایی از فقر/نیاز بود، تبیین نمود. امنیت انسانی در قالب هفت مولفه نسبت به دسته بندی تهدیدات اعم از سنتی و جدید اقدام نمود و فرد انسان را در کانون ملاحظات خود قرار داد. از آنجا که امنیت انسانی و حقوق بشر در بسیاری از مصادیق و موضوعات همپوشانی دارند و دارای ظرفیت لازم برای تاثیر گذاری متقابل می باشند، در این تحقیق به منظور پاسخ به این پرسش که آیا دکترین امنیت انسانی تاثیری بر تضمین و ارتقاء حقوق بشردارد؟ یا خیر، پس از بررسی دستاوردهای دو مکتب برآمده از این دکترین، نتیجه حاصله موید این است که امنیت انسانی به عنوان یک مفهوم بالقوه هنجارساز با قرار گرفتن در متن مباحث حقوق بشر، تاثیر زیادی بر تضمین و ارتقاء آن داشته است.

کلیدواژه ها

• امنیت انسانی
• دکترین
• مسیولیت حمایت
• حقوق بشر
• امنیت غذایی
• اثربخشی
• امنیت انسانی
• حقوق بشر
• مسیولیت حمایت
• امنیت غذایی