تفکیک یا افراز اراضی
تفکیک یا افراز اراضی، افراز در معنی تقسیم به کار می رود و زمانی مصداق پیدا می کند که که مالکین املاک و اراضی مورد نظر بیش از یک نفر باشند. در این صورت بر اثر تفکیک سهم هر یک افراز و بین آنها تقسیم می شود و چنانچه مالک واحد باشد و قصد تفکیک داشته باشد باز هم می توان سخن از افراز به میان آورد ولی در کل ماهیت این عمل ، همان تفکیک است و صرفا جلوه های آن متفاوت است. [۱]
منابع
- ↑ غلامحسین عبدالهی. محشای قانون شهرداری. چاپ 2. مجد، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666084