حق آموزش زنان در اسناد بینالمللی حقوق بشر و اسالم با تاکید بر افغانستان


حق آموزش زنان در اسناد بینالمللی حقوق بشر و اسالم با تاکید بر افغانستان عنوان پایان نامه ای است که توسط محمد علی حیدری، با راهنمایی خیرالله پروین و با مشاوره محمدجواد جاوید در سال ۱۳۹۲ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران دفاع گردید.

حق آموزش زنان در اسناد بینالمللی حقوق بشر و اسالم با تاکید بر افغانستان
عنوانحق آموزش زنان در اسناد بینالمللی حقوق بشر و اسالم با تاکید بر افغانستان
رشتهحقوق بشر
دانشجومحمد علی حیدری
استاد راهنماخیرالله پروین
استاد مشاورمحمدجواد جاوید
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۲
دانشگاهدانشگاه تهران


چکیده

جامعه زنان افغانستان، به دلیل حاکمیت ساختار قبیله ایِ مردساﻻر و برداشت ه–ای خ–اص م–ذهبی، از متون دینی متناسب با اقتضایات بس–تر اجتم–اعی، هم–واره از حق–وق سیاس–ی، اجتم–اعی و فرهنگ–ی خویش، به خصوص از حق دست یابی به تحصیل و آموزش، مح–روم ب–وده ان–د ک–ه ای–ن محرومی–ت تاریخیِ مزمِن و دوام دار، ضمن آنکه بر فضای زندگی فردی، خصوصی و خانوادگی آنان، تاثیر منف–ی و مخرﱢب گذاشته، به سهم خود، انحطاط، عقب ماندگی و توسعه نیافتگیِ کشور را، در صحنه بین المللی نیز موجب گشته است. ضرورت ایجاب می کند که این واقعیت، به عنوان متغیر وابسته، م–ورد تحقی–ق قرار گیرد و فاکتور ها، عوامل و متغیرهای تاثیرگذار در آن، شناسایی و از حق تعلیمی و آموزشی زنان پشتیبانی و از چهره حقیقی اسﻼم، در این زمینه، غبار روبی گردد. از طرفی، افغانستان به عن–وان عض– و جامعه بین المللی، به اکثر اسناد حقوق بشری، پیوسته است که این الحاق و پیوستگی، تعهدات ملی وبین المللی را در راستای احترام، حمایت و تامین حق آموزشی و تعلیمی زنان، ب–ر دول–ت افغانس–تان تحمیل نموده است و این می طلبد که اسناد مزبور، بررسی و موارد تعهد افغانستان، مشخص گردد. در بررسیِ مجموعه اسناد بین المللی حقوق بشر، این نکته به دست آمده است که اوﻻ، دست ی–ابی به آموزش، حق اساسی، بنیادین و تعلیق ناپذیر هر فرد انسانی، بدون توجه به ویژگ–ی ه–ای جنس–یتی، زبانی، قومی، مذهبی و موقعیت اجتماعی است و ثانیا، برای تحقق آن، دولت ه–ای مل–ی در نخس–تین گام، ضمن آنکه آموزش در مقطع ابتدایی را اجباری اعﻼم می کنند، هر چه سریع تر به فراخور توانایی، استعداد و امکانات ملی، زمینه های برخورداری از دیگر مراحل آموزشی را به صورت رایگ–ان، ف–راهم می آورند. هم چنین در بازبینیِ رویکردهای مذهبی و برداشت ها از دﻻیل و مستندات اس–ﻼمی، ض–من رد دو رویکرد سنتی و سلفی معاصر که به صورتی نسبتا ممتد و طوﻻنی، بر فضای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی افغانستان حاکم بوده است، رویکرد اصﻼحی – اجتهادی معاصر ، به عنوان راه حل مش–کﻼت و دفاع از حقوق اجتماعی و فرهنگی جامعه زنان افغانستان برگزیده شده و اثبات گردی–ده اس–ت ک–ه از نظر دینی، تحصیل و آموزش زنان، در تمامی حوزه ها و عرص–ه ه–ای علم–ی، ن–ه تنه–ا مح–دودیت و ممنوعیتی ندارد؛ بلکه از مهم ترین فرایض دینی و الهیِ یک فرد مسلمان، بدون توجه ب–ه جنس–یت آن می باشد و زنان مسلمان، در صورت تحصیل علم و دانش و تامین شرایط ﻻزم، م–ی توانن–د ب–ه لح–اظ علمی، به مقام مرجعیت دینی، تصدی مقام قضایی و به دست گرفتن حاکمی–ت سیاس–یِ ی–ک کش–ور اسﻼمی، دست یابند.

کلیدواژه ها

  • حق آموزش
  • زنان
  • اسناد بین المللی حقوق بشر
  • اسلام
  • افغانستان