داوری بر طبق ضمیمه 7 کنوانسیون 1982 حقوق دریاها در پرتو رای صلاحیتی در قضیه چین و فیلیپین


داوری بر طبق ضمیمه ۷ کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها در پرتو رای صلاحیتی در قضیه چین و فیلیپین عنوان رساله ای است که توسط معصومه عباسی، با راهنمایی احمد مومنی راد و با مشاوره ساسان صیرفی در سال ۱۴۰۲ و در مقطع دکتری دانشگاه تهران دفاع گردید.

داوری بر طبق ضمیمه ۷ کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها در پرتو رای صلاحیتی در قضیه چین و فیلیپین
عنوانداوری بر طبق ضمیمه ۷ کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها در پرتو رای صلاحیتی در قضیه چین و فیلیپین
رشتهحقوق بین الملل عمومی
دانشجومعصومه عباسی
استاد راهنمااحمد مومنی راد
استاد مشاورساسان صیرفی
مقطعدکتری
سال دفاع۱۴۰۲
دانشگاهدانشگاه تهران


چکیده

در حقوق بین الملل معاصر یکی از اساسی ترین موضوعات جهت حفظ صلح و امنیت بین المللی، روش ها و سازکارهای حل مسالمت آمیز اختلافات بین دولتهاست.ضمیمه ۷ کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها ناظر بر حل اختلاف بین کشورهاست. همچنین صلاحیت اجباری یکی از بحث انگیزترین مقررات در این کنوانسیون و نشان دهنده گامی مهم در حل اختلافات بین المللی است. در برخی اختلافات دسته بندی روشنی بین اختلافات دریایی و انواع دیگر اختلافات وجود ندارد و از سویی دیگر اختلافات مربوط به حاکمیت سرزمینی دولتها تحت هیچ شرایطی نمی شود بدون رضایت آنها حل و فصل شوند لذا نهادهای حل و فصل کننده با پیچیدگی های زیادی مواجه هستند.این رساله در صدد واکاوی و تحقیق این موضوع است که رای صلاحیتی دیوان داوری در قضیه چین و فلیپین با توجه به مفاد ضمیمه ۷ کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها چگونه ارزیابی میشود ادعای کشور چین بر جزایر و منابع موجود در دریای جنوبی چین که منجر به حاکمیت این کشور بر بیش از ۹۰ درصد منابع و آبهای این دریای نیمه بسته می شد، فیلیپین را بر آن داشت که با طرح دعوی علیه چین مدعی ناسازگاری خط چین های نه گانه چین با مفاد کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها گردد و تمامی اقدامات چین را بر خلاف تعهداتش طبق این کنوانسیون بداند. در این پرونده ، چین تاکید داشت اختلاف در رابطه با حاکمیت سرزمینی است که تحت کنوانسیون حقوق دریاها قرار نمی گیرد، اما فیلیپین معتقد به چند لایه بودن اختلاف بود و اینکه جنبه حاکمیت سرزمینی اختلاف مانع از رسیدگی به سایر جنبه های اختلاف توسط دیوان داوری بر طبق ضمیمه ۷ نمی شود. چین در تمام مراحل رسیدگی از شرکت کردن در داوری خودداری نمود چرا که دیوان داوری را فاقد صلاحیت برای رسیدگی به اختلاف می دانست. نتیجه این پژوهش نشان می دهد دیوان داوری بر طبق ضمیمه ۷ کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها به سوی توسعه صلاحیت خود گام برداشته است. بررسی و تحلیل این رای می تواند یافته هایی را ارایه کند که کمک شایانی به کشورمان در اختلافات خود با سایر کشورها داشته باشد. روش تحقیق در این رساله توصیفی–تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه ای است.

ساختار و فهرست رساله

فصل اول: دریای جنوبی چین و موقعیت چین و فیلیپین در آن و اختلاف آنها ۱۷ مبحث اول : معرفی اجمالی چین و فیلیپین و موقعیت آنها در دریای جنوبی چین ۱۷ مبحث دوم:موقعیت جغرافیایی و اقتصادی دریای جنوبی چین ۲۴ مبحث سوم:اختلاف بین چین و فیلیپین در دریای جنوبی چین ۲۶ مبحث چهارم:مناطق دریایی مندرج در کنوانسیون ۱۹۸۲ محل اختلاف در دریای جنوبی چین ۳۶ مبحث پنجم: تشدید اختلاف بین دو کشور با انجام فعالیتهای مختلف ۴۲ فصل دوم: جایگاه داوری و داوری اجباری در کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها ۴۳ مبحث اول: تاریخچه تحول شیوه های مسالمت آمیز حل اختلافات بین المللی ۴۶ مبحث دوم: دسته بندی اختلافات یا مناقشات بین المللی ۴۹ مبحث سوم : طرق حل اختلافات بین المللی ۵۱ مبحث چهارم : داوری های بین المللی ۵۵ مبحث پنجم:حل و فصل اختلافات در کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها ۶۰ مبحث ششم:اختلافات خارج از شمول بخش

قسمت پانزدهم ۶۸ مبحث هفتم:داوری ۸۴ فصل سوم: فرایند رسیدگی به پرونده از طریق داوری اجباری در قضیه چین و فیلیپین ۹۰ مبحث اول:ساز کار حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات در کنوانسیون ۱۹۸۲ ۹۰ مبحث دوم:ارجاع پرونده اختلاف توسط فیلیپین به دیوان داوری ۹۵ مبحث سوم:رسیدگی دیوان به صلاحیت خود ۹۸ مبحث چهارم: پیش شرط های سه گانه توسل به شیوه اجباری حل اختلافات قسمت پانزدهم ۱۱۲ مبحث پنجم:محدودیت ها و استثنایات وارد به صلاحیت دیوان ۱۵۸ مبحث ششم: بررسی صلاحیت دیوان بر ادعاهای فیلیپین ۱۷۴ مبحث هفتم:بررسی احتمال سوء استفاده از حق توسط فیلیپین ۱۷۵ مبحث هشتم:اعلام احراز صلاحیت دیوان در اظهارات فیلیپین ۱۷۶ مبحث نهم :رای صاده توسط دیوان داوری در قضیه فیلیپین بر علیه چین ۱۷۹ فصل چهارم: تحلیل مسایل حاکمیتی و غیبت چین در جلسه احراز صلاحیت دیوان در قضیه چین و فیلیپین مبحث اول: بررسی خط چین های نه گانه ۱۸۵ مبحث دوم: صلاحیت دیوان در اختلافات مختلط در حقوق دریاها ۲۲۳ مبحث سوم :عدم حضور یکی از طرفین و تضمین عدالت ۲۴۰ نتیجه گیری ۲۶۱ منابع و ماخذ ۲۶۶

کلیدواژه ها

  • داوری
  • صلاحیت
  • دیوان داوری
  • قضیه چین و فیلیپین
  • کنوانسیون ۱۹۸۲
  • حل و فصل اختلافات