شرط تحدید تجارت

شرط تحدید تجارت شرطی است که طی آن، مشروط علیه تعهد می‌کند از انجام فعالیت‌های تجاری در زمان یا مکان مشخصی امتناع ورزد و دلیل اصلی آن این است که مشروط له با این اشتراط به‌دنبال این است که تا حد ممکن برای کسب‌وکار خود رقیبی به‌وجود نیاید. برای مثال، کارفرما در قرارداد کار شرط می‌کند کارمند وی در صورت ترک شغل به‌دلیل استعفا، اخراج، پایان مدت قرارداد یا هر علتی، تا دو سال حق ندارد در شرکت مشابه شرکت کارفرما فعالیت کند.[۱]

مفهوم شرط تحدید تجارت

اساساً شرط تحدید تجارت به معنای شرطی است که در قراردادهای تجاری با هدف حفاظت از منافع تجاری متعهدله تعیین می‌شود. براساس شرط تحدید تجارت، یک طرف قرارداد متعهد می‌شود که محدودیتی بر فعالیت تجاری خود اعمال کند. این تحدید، ممکن است مصادیق مختلفی داشته باشد که اهم آن‌ها عبارت‌اند از: تحدید مکان: تعهد بر عدم تأسیس کارخانه، کارگاه، بنگاه، دفتر در قلمرو جغرافیایی مشخص؛ تحدید موضوع معامله: تعهد بر عدم فروش یا خرید کالا یا خدماتی خاص به‌جز متعهدله؛ تحدید طرف معامله: تعهد بر عدم فروش به شخصی دیگر یا خرید از شخصی دیگر به‌جز متعهدله؛ تحدید میزان معامله: تعهد بر عدم فروش یا خرید بیش از میزانی خاص از هر شخص؛ تحدید انجام خدمت: تعهد بر عدم ارائه کار یا خدمت به شخصی دیگر.[۱]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ عاقلی نژاد, محمد امین; رفیعی, محمد تقی (1400). "مطالعۀ تطبیقی اعتبار شرط تحدید تجارت‎ ‎در حقوق ‏ایران، انگلیس و آمریکا". مطالعات حقوق خصوصی. 51 (3): 485–504. doi:10.22059/jlq.2021.292710.1007304. ISSN 2588-5618.