صدمه بدنی

صدامات بدنی یا خسارات جسمی در حقوق ایران و انگلستان به آسیب‌هایی گفته می‌شود که به تمامیت جسمی انسان وارد می‌گردد. به علاوه، هر گونه فعل یا ترک فعلی که منتهی به ازدست رفتن کارکرد طبیعی یک عضو از بدن شود، خواه به طور کلی یا جزئی به نحوی که دیگر کارکرد طبیعی آن عضو صورت نگیرد، صدمه بدنی است.[۱] به عبارت دیگر هرگونه ضرب و جرح و یا هر آسیب بدنی دیگری که حداکثر منجر به سلب حیات از انسان زنده شود و یا موجب بروز ضایعات و اختلالات عضوی و مرضی یا سلب قدرت کار کردن شود را در زمره صدمات بدنی می‌دانند.[۲]

تعریف صدمه بدنی

منظور از صدمه بدنی، هرگونه آسیب و صدمه‌ای می‌باشد که بر تمامیت جسمی و بدنی فرد وارد می‌شود. ولی می‌توان تعریف کامل‌تری ارائه داد که شامل آسیب‌ها و صدمات روانی (عصبی) نیز گردد، چرا که هدف جبران خسارت‌ها، برقراری عدالت و حداالمکان اعاده وضع اشخاص زیان‌دیده به حال سابق می‌باشد. در حقوق ایران، ارزیابی خسارت‌های درد و رنج هنوز مورد مطالعه‌ی جدی و مستقل حقوقدانان واقع نشده و این‌گونه خسارت‌ها همواره به طور کلی و به عنوان بخشی از خسارت‌های معنوی در کتب حقوقی مطرح گردیده است. لذا به نظر می‌رسد این تعریف مناسب باشد که گفته شود صدمات بدنی آسیب‌هایی هستند که به تمامیت جسمی یا شرایط عصبی انسان وارد می‌شوند.[۱]

مطالعه تطبیقی صدمه بدنی

در مجموعه قوانین کیفری انگلستان از صدماتی که موجب خطر مهم برای سلامتی بدن شود و یا اینکه آثاری که بر جای می‌گذارد مهلک و کشنده باشد و یا اینکه منجر به نقص یا قطع عضو شود، نام برده شده است. به طور کلی در مجموعه قوانین کیفری انگلستان تعریف موسعی از صدمات بدنی به عمل آمده است.[۱]

کتب مرتبط

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ساریخانی, عادل; شریفی, مهدی (1402). "بررسی تطبیقی جبران خسارت صدمات بدنی در حقوق ایران و انگلستان". پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب. 10 (2): 77–96. doi:10.22091/csiw.2022.6493.1999. ISSN 2476-4213.
  2. محمود عباسی. مسئولیت پزشکی. چاپ 2. حقوقی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655348