صلاحیت محلی دیوان کیفری بین المللی

صلاحیت محلی دیوان کیفری بین المللی عنوان پایان نامه ای است که توسط حسین عفتی، با راهنمایی فضل الله فروغی در سال ۱۳۹۱ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز دفاع گردید.

صلاحیت محلی دیوان کیفری بین المللی
عنوانصلاحیت محلی دیوان کیفری بین المللی
رشتهحقوق بین الملل
دانشجوحسین عفتی
استاد راهنمافضل الله فروغی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۱
دانشگاهدانشگاه شیراز



چکیده

سرانجام بعد از بحث های طولانی در کنفرانس رم، ماده ی ۱۲ اساسنامه مبنای اعمال صلاحیت دیوان قرار گرفت و همچنین در کنار دولت های عضو و دادستان، به شورای امنیت نیز حق ارجاع وضعیت داده شد و این اختیار در قسمت ب ماده ی ۱۳ درج گردید. مواد ۱۲ و ۱۳ اساسنامه، مبنا و ماهیت صلاحیت محلی دیوان را تعیین می نمایند و دیوان برای اعمال صلاحیت باید ضوابط و قواعد موجود در مواد فوق را در نظر بگیرد. اما آیا صلاحیت محلی دیوان فقط محدود به سرزمین و اتباع دولت های عضو می باشد و یا دیوان می تواند صلاحیتی جهانی را نیز می تواند دارا باشد؟ قسمت ب ماده ی ۱۳ اساسنامه چه نوع صلاحیتی را برای دیوان پیش بینی کرده است؟ به موجب ماده ی ۱۲ اساسنامه، صلاحیت محلی دیوان محدود به قلمرو و اتباع دولت های عضو گردیده است. همچنین صلاحیت محلی دیوان با توجه به قسمت ب ماده ی ۱۳ بر مبنای اصل صلاحیت جهانی البته از نوعی ویژه، اصل صلاحیت جهانی خاموش اعمال می گردد و در نتیجه مجموع اختیارات شورای امنیت و اقدام دیوان در رسیدگی به جنایات، یک نوع صلاحیت جهان شمول را تشکیل می دهند. این پژوهش، صلاحیت محلی دیوان را، از منظر صلاحیت سرزمینی و شخصی مندرج در ماده ی ۱۲ و صلاحیت جهانی مستتر در ماده ی ۱۳، مورد بررسی و تبیین قرار داده است.

کلیدواژه ها

  • صلاحیت بین المللی محاکم
  • دیوان بین المللی کیفری
  • دولت عضو
  • ارجاع پرونده
  • صلاحیت جهانی
  • حقوق جزای بین المللی
  • صلاحیت قضایی
  • مرجع صلاحیت دار قانونی
  • دیوان کیفری بین المللی
  • صلاحیت
  • شورای امنیت
  • دولت های عضو