عوارض به صیغه جمع به معنی نوعی باج است که فرق عمده آن ( در قالب مصادیق ) با مالیات در این است که به عنوان جبران هزینه هائی که یک موسسه عمومی ( اداری یا شهرداری) می کند (در مقابل انجام کار یا خدمت ) دریافت می شود و ممکن است مستقیما یا غیر مستقیم از مصوبات مجلس باشد.[۱]همچنین مقصود از عوارض در قانون مالیات بر ارزش افزوده،مبالغی است که به موجب این قانون به همراه مالیات برای شهرداری ها و دهیاری ها وضع می شود.[۲]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. ترمینولوژی حقوق. چاپ 7. گنج دانش، 1374.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6665880
  2. بند چ ماده ۱ قانون مالیات بر ارزش افزوده