قاعده ید
ید در لغت، یعنی نعمت، قوت، قدرت، ملک و سلطان[۱] و در اصطلاح به تصرف مالکانه و تسلط خارجی و مادی بر مال، ید گویند.[۲]
اقسام
ید در یک تقسیم‌بندی بر دو نوع است:
الف - ید امانی
ید ضمانی
اقسام
ید ضمانی نیز بر دو قسم است:
۱. ید عدوانی
۲. ید غیر عدوانی.[۴]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ رضا ولویون. اماره تصرف (قاعده ید). چاپ 2. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1541488
- ↑ عباس زراعت. قواعد فقه مدنی. چاپ 1. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 75968
- ↑ سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه بخش مدنی (جلد دوم) (مالکیت و مسئولیت). چاپ 28. مرکز نشر علوم اسلامی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1696496
- ↑ سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه بخش مدنی (جلد دوم) (مالکیت و مسئولیت). چاپ 28. مرکز نشر علوم اسلامی، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1696496