ماده ۱۱۱ قانون دریایی

ماده ۱۱۱ قانون دریایی: تعاریف

اصطلاحاتی که در این فصل به کار رفته دارای معانی ذیل است:

الف - متصدی حمل - متصدی حمل عبارت است از مالک یا مستاجر و یا تجهیزکننده کشتی که طرف قرارداد حمل واقع شود.

ب - قرارداد حمل - به استثناء قرارداد اجاره کشتی قرارداد حمل قراردادی است که از طرف متصدی حمل و یا به حساب او برای حمل مسافر منعقد گردد.

ج - مسافر - مسافر فقط به کسی اطلاق می شود که بر طبق قرارداد حمل با کشتی سفر نماید.

د - کشتی - منظور از کشتی فقط کشتیهای دریاپیماست.

ه - مدت حمل - مدت حمل مدتی است که مسافر در کشتی است و یا در حال سوار شدن و یا پیاده شدن از آن باشد ولی این مدت شامل زمانی که مسافر در ایستگاه دریایی و یا روی اسکله و یا تاسیسات دیگر بندری توقف نماید نخواهد بود. به علاوه مدت حمل شامل زمانی است که مسافر از طریق آب یا از خشکی به کشتی و یا بالعکس حمل شود مشروط بر آنکه قیمت این حمل در بهای بلیط منظور شده باشد و یا وسیله به کار برده شده برای حمل اضافی از طرف متصدی حمل در اختیار مسافر قرار گرفته باشد.

و - حمل و نقل بین المللی - حمل و نقل بین المللی عبارت از هر حمل و نقلی است که به موجب قرارداد حمل مبداء و مقصد در یک کشور تعیین  و بندر عرض راهی که کشتی در آن توقف می کند در کشور دیگر و یا مبداء و مقصد در دو کشور مختلف قرار گرفته باشد.