ماده ۱ قانون طبابت

ماده ۱ قانون طبابت: (منسوخه ۱۳۹۹/۰۸/۰۵)- هیچکس در هیچ نقطه ایران حق اشتغال به هیچ یک از فنون طبابت و دندانسازی ندارد مگر آنکه از وزارت معارف اجازه‌نامه گرفته و به ثبت وزارت داخله رسانیده باشد.