ماده ۲۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی
ماده ۲۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی: دادگاههای ایران میتوانند به شرط معامله متقابل، نیابتی که از طرف دادگاههای کشورهای دیگر راجع به تحقیقات قضایی به آنها داده میشود قبول کنند.
مواد مرتبط
پیشینه
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته[۱] اما مفاد آن در ماده ۴۷۲ فانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ بیان شده بود.[۲]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
در این ماده فرضی مطرح میشود که در آن قرارداد تعاون قضایی میان دادگاه ایران و کشور خارجی وجود ندارد اما رویه به گونهای باشد که دادگاه خارجی نیابتهای اعطایی از دادگاه ایران را پذیرفته و دادگاههای آن کشور با توجه به نیابت اعطایی تحقیقات لازم را انجام دهد (معامله متقابل)، با توجه به این ماده در این صورت دادگاه ایرانی میتواند نیابت دادگاه خارجی را قبول نماید.[۳] نکتهی دیگر آن که این ماده مربوط به انجام تحقیقات به نیابت از دادگاههای خارجی میباشد و در مورد نیابت در اجرای احکام مدنی به حکم مقرر در ماده ۹۷۲ قانون مدنی و مواد ۱۶۹ تا ۱۷۹ قانون اجرای احکام مدنی مراجعه نمایید.[۴]
مصادیق و نمونهها
آقای الف در دادگاه لندن شکایت مطرح میکند و تقاضای معاینه محل در شهر تهران را دارد. در این مثال دادگاه انگلیسی به دادگاه ایران نیابت قضایی جهت معاینه محل مذکور خواهد داد.[۵]
منابع
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798448
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 560620
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3855552
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 474576
- ↑ مهرداد افضلی. کتاب طلایی آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. طرح نوین اندیشه، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1800532