ماده ۳۷ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۵۲
مستي حاصل بر اثر استعمال اختياري مواد الكلي و مخدر يا نظائر آنها بطور كلي رافع مسئوليت جزائي نيست و اگر ثابت شود استعمال مواد مذكور بمنظور ارتكاب جرم بوده مرتكب بحداكثر مجازات محكوم ميگردد. تبصره- هر گاه استعمال مواد مذكور بمنظور ارتكاب جرم نبوده و موجب اختلال تام يا نسبي شعور يا قوه تميز يا اراده مرتكب در حين ارتكاب جرم شده باشد دادگاه حسب مورد و اقتضاي اوضاع و احوال ميتواند مجازات را در مورد اختلال تام تا دو درجه و در مورد اختلال نسبي يك درجه تخفيف دهد بدون اينكه از حداقل مجازات جنحه‌اي كمتر باشد مگر اينكه در قانون ترتيب ديگري مقرر شده باشد.