ماده ۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی: در مورد ماده (۹۱) دادرس پس از صدور قرار امتناع از رسیدگی با ذکر جهت، رسیدگی نسبت به مورد را به دادرس یا دادرسان دیگر دادگاه محول می‌نماید. چنانچه دادگاه فاقد دادرس به تعداد کافی باشد، پرونده را برای تکمیل دادرسان یا ارجاع به شعبه دیگر نزد رئیس شعبه اول ارسال می‌دارد و در صورتی که دادگاه فاقد شعبه دیگر باشد، پرونده را به نزدیک‌ترین دادگاه هم عرض ارسال می‌نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

دادرس: کسی که به شغل قضاء و فصل خصومات و حل مرافعات اشتغال می‌ورزد را دادرس نامند.

پیشینه

ماده ۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی جانشین دو ماده ۲۱۲ و ۲۱۴ اصلاحی قانون ۱۳۳۴ شده‌است.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

با توجه به ماده ۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی، تطبیق جهات رد موضوع ماده ۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی یا ایراد طرفین یا موضوع مطروحه با شخص قاضی است و رئیس حوزه قضایی یا معاون ارجاع در این امر حق مداخله ندارند. همچنین، شایان ذکر است که در صورت عدم پذیرش ایراد رد دادرس توسط قاضی، تصمیم او از سوی ایراد کننده قابل اعتراض نیست، چرا که قابلیت اعتراض از تصمیمات دادگاه نیازمند وجود نص خاص می‌باشد و در این خصوص نصی وجود ندارد.