ماده 10 قانون تشکیل نیروی پایداری
ماده ۱۰ قانون تشکیل نیروی پایداری مصوب ۱۳۴۷,۱۰,۳۰: اصلاحی ۱۸/۰۲/۱۳۵۲ - هر گاه اعضای نیروی پایداری در مدت خدمت در نیروی مزبور ضمن عملیات بر اثر حوادث یا سوانح ناشی از انجام ماموریت محوله بیمار. معلول یا فوت یا شهید شوند با آنان یا وراث قانونی آنان بشرح زیر رفتار خواهد شد
الف – هر گاه جزء افسران یا درجه داران یا افراد شاغل یا همردیفان آنان باشند طبق قوانین و مقررات استخدامی نیروهای مسلح شاهنشاهی.
ب – در صورتی که جزء افسران، درجه داران و افراد بازنشسته یا همردیفان آنان باشند طبق مقررات قانون راجع به بیمه افراد کادر ثابت ارتش و ژاندارمری در مقابل حوادث که بمناسبت انجام وظیفه رخ میدهد و آئین نامه مربوط و مقررات مواد ۸۵ و ۸۶ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی.
ج – در صورتی که کارمند یکی از وزارتخانه ها یا مؤسسات دولتی یا مؤسسات وابسته بدولت یا بخش خصوصی باشند که دارای مقررات خاص بیمه و بازنشستگی هستند طبق مقررات استخدامی و بیمه مربوط به مستخدمین شاغلی که بسبب انجام وظیفه معلول یا فوت شده یا بشوند.
د – هر گاه مشمول مقررات قانون کار و قانون بیمه های اجتماعی باشند طبق مقررات مربوط به بیمه شدگانی که بسبب حوادث ناشی از کار بیمار، معلول یا فوت شده یا بشوند.
تبصره ۱ (اصلاحی ۱۸/۰۲/۱۳۵۲)– اشخاص موضوع بندهای (ج) و ( د) این ماده در صورتیکه ضمن عملیات شهید شوند از لحاظ میزان مستمری و حق بیمه مانند افسران و کارمندان تابع قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی با آنان رفتار میشود و مابه التفاوتی که علاوه بر مبالغ پیش بینی شده در قوانین استخدام و بیمه مربوط بآنان تعلق میگیرد حسب مورد از بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور پرداخت خواهد شد.
تبصره ۲ – با اشخاصی که مشمول هیچیک از بندهای الف، ب، ج و د این ماه نباشند طبق آئین نامه قانون بیمه افسران و کارمندان نیروهای مسلح شاهنشاهی رفتار میشود.
در صورتیکه اشخاص بالا مشمول ماده ۴ این قانون باشند با توجه بدرجات مقرر و در صورتیکه قبلا خدمت زیر پرچم خود را انجام نداده باشند با توجه بمدارج تحصیلی هر یک و در نظر گرفتن قوانین و مقررات مربوط بخدمت وظیفه با آنان مانند افسر، درجه دار یا سرباز وظیفه رفتار و کلیه حق بیمه آنان حسب مورد از محل بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور تامین و پرداخت خواهد شد.
تبصره ۳ (الحاقی ۱۸/۰۲/۱۳۵۲)– باشخاص مندرج در تبصره ۲ که بر اثر رشادت و شرکت در عملیات و یا تمرینات صحرائی حین انجام وظیفه معلول یا شهید یا فوت شده یا بشوند با توجه بموقعیت اجتماعی و میزان درآمدی که داشته اند و ابراز رشادتی که نموده اند به پیشنهاد فرمانده نیرو و یا فرمانده یا رئیس سازمان مربوط و تصویب اعلیحضرت همایون شاهنشاه بزرگ ارتشتاران حسب مورد بخود یا بوراث قانونی آنان ماهانه حقوقی که کمتر از حقوق و مزایای گروهبان یکم نخواهد بود حسب مورد از بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور مستمرا پرداخت خواهد شد.
تبصره ۴ – هر یک از داوطلبان عضویت در نیروی پایداری که ضمن عملیات آموزشی یا بسبب آن معلول یا فوت شده یا بشوند ، و مشمول هیچیک از مقررات استخدامی و بیمه مندرج در این قانون نباشد حسب مورد بخود یا وراث قانونی او با رعایت مفاد تبصره ۳ حداکثر مبلغی معادل حقوق و مزایای سرباز داوطلب حسب مورد از بودجه وزارت جنگ یا ژاندارمری یا شهربانی کل کشور مستمرا پرداخت خواهد شد.
تبصره ۵ – پس از فوت معلولین مذکور در تبصره های ۳ و ۴ دو سوم حقوق و مزایای دریافتی آنان بعنوان مستمری بوراث قانونی آنان پرداخت خواهد شد.
تبصره ۶ – کسانی که بنحوی از انحاء در عملیات رزمی با نیروهای مسلح شاهنشاهی همکاری نموده و در ضمن عملیات یا بسبب آن بیمار یا معلول یا مجروح یا کشته میشوند در صورتیکه عضویت نیروی پایداری را نداشته باشند در حکم اعضای نیروی پایداری محسوب و حسب مورد مشمول یکی از مقررات این ماده خواهند بود.
تبصره ۷ – هر گاه مشمولین بندهای ج و د و تبصره های ۲ و ۶ این ماده ضمن عملیات رزمی در نیروی پایداری یا بسبب همکاری با نیروهای مسلح شاهنشاهی اسیر یا مفقودالاثر شوند تا زمانی که در اسارت هستند یا وضع آنان معلوم نشده است با عائله تحت تکفل آنان برابر مقررات تبصره ۳ این ماده رفتار خواهد شد.
تبصره ۸ – کسانیکه از اول سال ۱۳۲۰ خورشیدی تا تاریخ تصویب این قانون بسبب همکاری با نیروهای مسلح شاهنشاهی معلول یا کشته شده اند حسب مورد خود یا وراث قانونی آنان از تاریخ تصویب این اصلاحیه از مقررات این ماده استفاده خواهند کرد.
تبصره ۹ – منظور از وراث قانونی مصرح در این قانون وراثی هستند که طبق قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی حق دریافت مستمری را دارند.
تبصره ۱۰ – تحقیق و تشخیص و اظهار نظر درباره اینکه شهادت یا فوت یا معلولیت یا جرح، بیماری، اسارت و مفقودالاثر شدن اشخاص موضوع این ماده بسبب انجام وظیفه یا بر اثر همکاری با نیروهای مسلح شاهنشاهی بوده است یا نه بعهده کمیسیونهای بدوی و عالی خواهد بود که عده اعضای آن و همچنین نحوه تطبیق وضع مشمولین این ماده با درجات نظامی در آئین نامه اجرائی این قانون تعیین خواهد شد.