ماده 20 قانون مالیات های مستقیم

ماده 20 قانون مالیات های مستقیم: (منسوخه ۳۱/۰۴/۱۳۹۴)- نرخ مالیات بر ارث نسبت به سهم الارث بشرح زیر می‌باشد:

طبقه طبقه طبقه

اول دوم سوم

تا ۵۰۰۰۰۰ ریال معاف معاف ۱۵٪

از ۵۰۰۰۰۰۱ ریال تا۱۰۰۰۰۰۰ ریال نسبت به مازاد ۵۰۰۰۰۰۰ ریال معاف ۱۵٪ ۲۰٪

از ۱۰۰۰۰۰۱ ریال تا۲۰۰۰۰۰۰ ریال نسبت به مازاد ۱۰۰۰۰۰۰ ریال معاف ۲۰٪ ۲۵٪

از ۲۰۰۰۰۰۱ ریال تا۳۰۰۰۰۰۰ ریال نسبت به مازاد ۲۰۰۰۰۰۰ ریال ۵٪ ۲۵٪ ۳۰٪

از ۳۰۰۰۰۰۱ ریال تا۴۰۰۰۰۰۰ ریال نسبت به مازاد ۳۰۰۰۰۰۰ ریال ۷. ۵٪ ۳۰٪ ۳۵٪

از ۴۰۰۰۰۰۱ ریال تا۶۰۰۰۰۰۰ ریال نسبت به مازاد ۴۰۰۰۰۰۰ ریال ۱۰٪ ۳۰٪ ۴۰٪

از ۶۰۰۰۰۰۱ ریال تا۸۰۰۰۰۰۰ ریال نسبت به مازاد ۶۰۰۰۰۰۰ ریال۱۲. ۵٪ ۴۰٪ ۴۵٪

از ۸۰۰۰۰۰۰۱ ریال تا۱۰۰۰۰۰۰۰ ریال نسبت به مازاد ۸۰۰۰۰۰۰ ریال ۱۵٪ ۴۵٪ ۵۰٪

از ۱۰۰۰۰۰۰۱ ریال تا۱۵۰۰۰۰۰۰ ریال نسبت به مازاد ۱۰۰۰۰۰۰۰ ریال ۱۷. ۵٪ ۵۰٪ ۶۰٪

از ۱۵۰۰۰۰۰۱ ریال تا ۲۰۰۰۰۰۰۰ ریال نسبت به مازاد ۱۵۰۰۰۰۰۰۰ ریال ۲۰٪ ۵۵٪ ۷۰٪

از ۲۰۰۰۰۰۰۱ ریال به بالا نسبت به مازاد ۲۰۰۰۰۰۰۰ ریال ۲۵٪ ۶۵٪ ۸۰٪

تبصره ۱ (منسوخه ۲۷/۱۱/۱۳۸۰)- معافیت سهم الارث هر یک از وراث طبقه اول که کمتر از بیست سال سن داشته باشند یا محجور یا معلول ازکارافتاده یا صرفاً مشغول تحصیل بوده و کمتر از ۲۵ سال تمام سن داشته باشند و همچنین فرزندان اناث متوفی که تا حین الفوت متوفی شوهر اختیار نکرده‌اند به سه میلیون ریال افزایش خواهد یافت.

تبصره ۲ (منسوخه ۲۷/۱۱/۱۳۸۰)- در صورتی که وراث طبقه دوم کمتر از بیست سال سن یا محجور یا معلول ازکارافتاده یا صرفاً به تحصیل اشتغال داشته و کمتر از بیست و پنج سال تمام داشته باشند سهم الارث آنها تا یک میلیون و پانصد هزار ریال معاف و مازاد به نرخ مذکور مشمول مالیات خواهد بود.

تبصره ۳ (منسوخه ۲۷/۱۱/۱۳۸۰)- هر گاه کلیه وراث از طبقه اول بوده و بین آنان عیال یا حداقل یک فرزند کمتر از بیست سال سن یا محجور یا معلول ازکارافتاده یا فرزند کمتر از بیست و پنج سال سن و صرفاً مشغول تحصیل وجود داشته باشد و اموال غیرمنقول متوفی منحصر به یک خانه یا آپارتمان مسکونی وراث باشد جمع معافیت‌های سهم الارث معادل ارزش خانه یا آپارتمان یا مبلغ بیست میلیون ریال هر کدام کمتر است افزایش می‌یابد و در صورتی که جمع معافیت‌های سهم الارث معادل یا بیشتر از حد نصاب مذکور باشد حکم این تبصره جاری نخواهد بود.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

رویه قضایی

رأی شماره ۱۱۸۸۶/۴/۳۰ مورخ ۱۳۷۱/۱۰/۱۳ دفتر فنی مالیاتی با موضوع گزارش مبتنی بر استعلام تعلق یا عدم تعلق مالیات نقل و انتقال قطعی نسبت به انتقالات املاکی است که دارای سند مالکیت بوده اما با تنظیم مبایعه نامه عادی مورد نقل و انتقال قرار می‌گیرند؛ معتقد است طبق ماده ۲۰ قانون مالیات‌های مستقیم و احکام ماده ۵۳ آن اصولاً ملک مورد اصتفاده و غیر مالک اجاری تلقی می‌شود، و طبق ماده ۲۲ قانون ثبت اسناد و املاک دولت صرفاً کسی را که ملک به اسم او ثبت شده یا ملک با ثبت در دفتر املاک به او منتقل گردیده مالک رسمی ارثاً به او رسیده مالک خواهد شناخت، انتقالات عاد متضمن قطعیت قانونی نیستو مشمول مالیات نقل و انتقال قطعی این قانون قرار نمی‌گیرد.[۱]

مواد مرتبط

منابع

  1. سعید سراجی. حقوق مالیاتی در رویه قضایی. چاپ 1. اشکان، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6404204