ماده 211 قانون مجازات عمومی مصوب 1304

ماده ۲۱۱ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ مصوب ۱۳۰۴,۱۰,۲۳: منسوخه ۲۹/۰۶/۱۳۱۲ - اشخاص ذیل بحبس تادیبی از ششماه تا سه سال و بتادیه غرامت از ۲۵۰ الی ۵۰۰۰ ریال محکوم میشوند:

۱ – کسیکه عادتا جوان کمتر از ۱۸ سال تمام را اعم از ذکور و اناث بفساد اخلاق و یا شهوت رانی تشویق کند و یا فساد اخلاق و یا شهوت رانی آنها را تسهیل نماید.

۲ – کسی که عادتا دیکری (دیگری) را اعم از ذکور و اناث بمنافیات عفت وادارد یا وسایل ارتکاب را برای او فراهم سازد.

۳ – قواد و یا کسیگه (کسیکه) فاحشه خانه دایر و یا اداره کند و یا زنی را برای شهوت رانی غیر اجیر کند.

۴ – کسیکه جوان کمتر از ۱۸ سال تمام را برای شهوت رانی غیر ببرد و یا او را وادار برفتن کند و یا او را برای این مقصود اجیر کند اگر مرتکب یکی از جرمهای فوق شوهر یا پدر یا مادر یا قیم یا یکی از اشخاص دیکر (دیگر) مذکور در قسمت اخیر بند الف ماده ۲۰۷ باشد بدو سال تا چهار سال حبس مجرد محکوم خواهد شد. همین حکم در موردی نیز مقرر است که مرتکب متوسل بعنف یا تهدید شده باشد و یا شخصیکه در مورد او جرم واقع شده است سابقه فحشاء اخلاقی نداشته باشد.

حکم بمجازات های مذکور در این ماده در صورتی نیز صادر خواهد شد که شروع و ارتکاب جرم در مملکت واحد بعمل نیامده باشد.