ماده 22 قانون استخدامی وزارت اطلاعات
ماده ۲۲ قانون استخدامی وزارت اطلاعات: مزایا یا فوقالعاده غیر مستمر در این قانون عبارت است از وجهی که به اقتضای مسئولیتها، زمان، مکان و کیفیت اجرای وظایف شغلییا به منظور جبران هزینههای تحمیل شده بر مستخدم در موارد زیر به مستخدم پرداخت میشود:
الف – فوقالعاده اضافه کار که فقط در قبال ساعات کار اضافی و برای انجام وظایف مشخص به طور غیر مستمر قابل پرداخت است.
ب – فوقالعاده سختی شرایط محیط کار و خارج از مرکز که با توجه به عواملی از قبیل بدی آب و هوا، دوری از مرکز، محرومیت از تسهیلاتزندگی، مناطق ناامن و جنگی تعیین و قابل پرداخت است.
ج – فوقالعاده نوبت کاری و کشیک و آمادهباش که فقط به مستخدمینی که در ساعات غیر متعارف مجبور به انجام وظیفه هستند، قابل پرداختاست.
د – فوقالعاده روزانه (مأموریت) که فقط در قبال روزهایی که مستخدم در خارج از محل جغرافیایی خدمت خود انجام وظیفه میکنند، پرداختمیشود.
ه – فوقالعاده سفر و نقل مکان که فقط به مستخدمی که به خارج از محل خدمت خود – حسب مورد – مأمور یا منتقل میشود قابل پرداختاست.
و – فوقالعاده کسر صندوق که فقط به تحویلداران و تحصیلداران و مأموران پرداخت، قابل پرداخت است.
ز – حق نگهداری خودرو که در ازای خسارات احتمالی رانندگی به رانندگان تیمهای عملیاتی ناشی از کار در مشاغل عملیاتی پرداخت میشود.
ح – هزینه لباس که فقط برای مشاغل خاصی که مستلزم استفاده از لباس معینی است قابل پرداخت است.
ط – به مستخدمین وزارتخانه که از سرویسهای حمل و نقل یا وسایل نقلیه واگذاری استفاده نمینمایند، هزینه ایاب و ذهاب مطابق آییننامهمربوط پرداخت میشود.
ی – در صورتی که ضرورت و مقتضیات خدمتی، ادامه خدمت روزانه مستخدمین را ایجاب نماید، هزینه خوراک و سایر هزینههای ضروری آنانتوسط وزارتخانه تأمین میشود.
تبصره ۱ – پرداخت هر گونه فوقالعاده دیگر طبق قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت بر اساس آییننامهای خواهد بود که به تصویب هیأتوزیران میرسد.
تبصره ۲ – آییننامه این ماده توسط وزارتخانه تهیه و به تصویب رئیس جمهوری میرسد.