ماده 27 قانون حکمیت مصوب 1313

ماده ۲۷ قانون حکمیت مصوب ۱۳۱۳ مصوب ۱۳۱۳,۱۱,۲۰: در مورد ماده فوق هر یک از طرفین میتواند از محکمه که دعوی را ارجاع بحکمیت کرده یا محکمه که صلاحیت رسیدگی باصل دعوی را دارد بطلان رای حکم را بخواهد در این صورت محکمه مکلف است بتقاضای مزبور رسیدگی کرده هر گاه رای بر طبق ماده فوق باطل باشد حکم به بطلان آن بدهد. رد تقاضای ابطال رای حکم و حکم به بطلان آن فقط قابل استیناف است در صورتی که رد تقاضا یا حکم به بطلان از محکمه استیناف صادر شده باشد قابل تمیز است.

در مورد این ماده هر گاه ورقه اجراییه صادر شده باشد محکمه باید فورا و قبل از تعیین جلسه بدلایل تقاضاکننده توجه کرده هر گاه دلایل را قوی یافت قراری دایر بتوقیف ورقه اجراییه صادر نماید.