ماده 298 قانون امور حسبی

ماده 298 قانون امور حسبی: وصیت نامه وقتی معتبر است که تمام آن موجود باشد و ادعای فقدان وصیت نامه اعم از این که دعوای نسبت به تمام وصیت نامه یا قسمتی از آن باشد مسموع نیست.

توضیح واژگان

وصیت نامه: سندی است رسمی یا عادی که در آن وصیت به مال و یا وصیت عهدی را نوشته باشند.[۱]

نکات توضیحی ماده 298 قانون امور حسبی

به استناد ماده 298 قانون امور حسبی، شرط پذیرش وصیت نامه در محکمه این است که تمام وصیت نامه موجود باشد و ادعای فقدان وصیت نامه اعم از این که ادعای تلف یا اتلاف وصیت نامه شود و اعم از این که دعوا مربوط به تمام یا قسمتی از وصیت نامه باشد در دادگاه مسموع نیست.[۲]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 298 قانون امور حسبی

  1. وصیت نامه باید به‌طور کامل موجود باشد تا معتبر شناخته شود.
  2. ادعای فقدان وصیت نامه قابل پذیرش نیست.
  3. تفاوتی ندارد ادعا درباره گم شدن تمام وصیت نامه یا بخشی از آن باشد؛ در هر صورت ادعا شنیده نمی‌شود.

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649756
  2. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649944