مرور زمان در حقوق کیفری ایران

مرور زمان در حقوق کیفری ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط حسینعلی نصرالله پور، با راهنمایی حسن دادیان در سال ۱۳۶۲ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران دفاع گردید.

مرور زمان در حقوق کیفری ایران
عنوانمرور زمان در حقوق کیفری ایران
رشتهحقوق جزا و جرم شناسی
دانشجوحسینعلی نصرالله پور
استاد راهنماحسن دادیان
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۶۲
دانشگاهدانشگاه تهران



چکیده

این رساله دارای یک پیشگفتار و سه فصل مجزا و نتیجه گیری و در نهایت پیشنهادات است. فصل اول دارای سه مبحث اول به کلیات از جمله تعریف لغوی و اصطلاحی مرور زمان و بررسی پیشینه تاریخی مرور زمان در حقوق رم و جامعه بین المللی و حقوق بین المللی کیفری و همچنین به بررسی تاریخی مرور زمان در ایران قدیم تا حال پرداخته شد. در مبحث دوم به فلسفه ایجاد مرور زمان و نظرات مختلف در توجیه و رد آن اختصاص دارد که ادله موافقین و مخالفین مرور زمان در این مبحث بیان گردید سپس در مبحث سوم به اقسام مرور زمان اعم از مرور زمان حقوقی و مرور زمان جزایی پرداخته شد. فصل دوم نیز دارای سه مبحث بوده که مهمترین فصل رساله را تشکیل میدهد، اختصاص دارد به انواع مرور زمان اعم از مرور زمان تقاضای تعقیب، تعریف و مدت و مبداء مرور زمان تعقیب (صدور حکم) تعریف و مدت و مبداء و تعلیق و انقطاع مرور زمان تعقیب (مبحث دوم) و نیز مبحث سوم مرور زمان مجازات ( اجرای احکام) اعم از تعریف و مدت و مبداء و قطع و تعلیق آن به طور مفصل بیان گردید. فصل سوم که دارای سه مبحث می باشد در مبحث اول به مرور زمان در قوانین کیفری اسلامی ایران اعم از مرور زمان در حقوق اسلامی و ادله موافقین و مخالفین آن و مرور زمان در انواع جرایم (حدود و قصاص و دیات و تعزیرات) و نیز در مبحث دوم به عطف بماسبق شدن قوانین مربوط به مرور زمان جزایی و مرور زمان در مجازاتهای بازدارنده و در مبحث سوم به مرور زمان و اقدامات تامین و تربیتی و اعاده حیثیت در نتیجه مرور زمان و اعاده دادرسی و صور خاص مرور زمان اعم از قانون چک و تخلفات انتظامی و مقررات و قانون تجدید نظر پرداخته شده است. در پایان رساله نیز نتیجه گیری کلی و پیشنهادات لازمه در جهت اصلاح و رفع ایرادات موجود در قوانین و سپس منابع و ماخذ مورد استفاده اشاره شده است.

کلیدواژه ها

  • ایران
  • مرور زمان (حقوق)
  • حقوق جزا